Сафари кории  Сарвари давлат ба шаҳри Турсунзода низ аз мадди назари душманони миллат дур намонд. Онҳо ин ҳама ободиро чашми дидан надорад. Чандин иншоотҳои ҳаётан муҳим ифтитоҳ ёфт, аммо  Муҳаммадиқболи Садриддин ин ҳама дастовардро чапа муаррифӣ мекунад. Наход барои таъмини ниёзмандии халқ ифтитоҳи қассобхонаи муосири замонавӣ ба онҳо хуш наояд.  Охир ин фароҳам ҷойи нави корӣ, таъмини зиндагии шоиста ба мардум аст.

Дар барномаи навбатии “Минбари муҳоҷир” Муҳаммадиқбол аз ҳамсангарҳои ифротии худ, ки мехостанд соли гузашта дар Бадахшон ошӯб барпо кунанд, ёдовар шуда, онҳоро қаҳрамон нишон доданӣ шуд. Аммо воқеияти ҳол он буд, ки ин ҷавонони гумроҳро чанд нафар душманони миллат фиреб дода барои гирдиҳамоӣ даъват карданд. Бо ин амалашон онҳо мехостанд забони оташи ҷанги шаҳрвандиро дубора ба оташ ва нонизомӣ баранд. Аммо тирашон хок хӯрд. Миллат дӯсту душмани худро ба хубӣ донист. Аслан барномаҳои ҳангомаҷӯ ва бевоқеии Муҳаммадиқболро касе намебинад, бам ҷузъи худи онҳо. Ба ин нафарон гуфтанием, ки  миллат соҳиб дорад ва ӯ ғамхори беназири халқ аст.

Дар кишвари мо бо мақсади сураътбахши бахши саноат санатикунонии босуръат ҳадафи чоруми миллӣ қарор дода шуд. Ин тадбири навбатии Сарвари давлат ба он нигаронида шудааст, ки  мо бояд ба хотири фароҳам овардани ҷойҳои нави корӣ, вусъати коркарди маҳсулоти аввалия то маҳсулоти ниҳоӣ корбарӣ намоем. Воқеан агар мушоҳида кунем, асоси тараққиёти тамоми кишварҳои дунё саноаткунонӣ мебошад.

босуръати кишварро ҳадафи чоруми миллӣ эълон намуданд.

Айни замон Ҷумҳурии Тоҷикистон аз иқтисодиёти дигар давлатҳо вобаста мебошад, зеро бисёр молҳо аз давлатҳои хориҷа ворид мешаванд. Воридоти мамлакат зиёд мебошад аз содирот. Бояд, ки баракс бошад, яъне содирот зиёд бошад аз воридот. Аз ин нишондиҳанда пешравии соҳаи саноат ва умуман иқтисодиётро баҳо додан мумкин аст. Ин молҳои воридшаванда аз қабили хӯрока, пӯшока ва дигар лавозимоти мардум мебошад. Савол ба миён меояд, ки барои чи мо ин молҳоро воридот мекунем? Ҷавоб оддӣ аст:

  1. Молҳое, ки воридот мешаванд, молҳои аввалиндаҷа ва зарурианд.
  2. Дар дохили кишвар ба таври кофи истеҳсол карда намешаванд.
  3. Баъзе молҳое, ки дар дохил истеҳсол мешаванд, нархи баланд дорад нистаби моли воридотшаванда ва бо ин сабаб талабот ба моли воридотшаванда зиёд мегардад.
  4. Соҳибкорони ватанӣ бисёртар ба хариду фурӯш ва ворид намудани молҳо аз дигар давлатҳо аҳамияти хоса медиҳанд ба ҷои истеҳсол намудани онҳо дар дохили кишвар.

Ҳамаи ин ҷавобҳо тарафҳои мусби ва манфии худро доранд ва ҳамаи ин ҷавобҳо сабаб ва мушкилотҳои худро доранд. Мо ба омилҳои беруна таъсир расонида наметавонем, лекин метавонем шароите дар дохили кишвар муҳайё кунем, ки соҳаи саноат рушд ёбад ва ин сабаб мешавад барои рушди иқтисодиёти мамлакат.

Ҳангоми содироти молҳо мушоҳида кардан мумкин аст, ки қисми молҳои содиршаванда ба намуди ашёи хом ба давлатҳои хориҷа мераванд. Дар онҷо раванда пурраи истеҳсолиро гузашта боз қисми он молҳо ба намуди маҳсулоти тайёр ворид карда мешаванд. Ворид карда мешаванд, лекин нархи онҳо аллакай чанд маротиба меафзояд ва ин боиси таъсири манфи расонидан ба иқтисодиёти миллии мо мебошад. Албатта қисми дигари он ашёи хом дар Тоҷикистон раванди пурраи истеҳсолиро гузашта ба маҳсулоти тайёр табдил меёбанд, лекин ин нишондиҳанда кофи нест. Мо бояд сад фисад он ашёи хоми ватаниро дар дохили кишвар коркард карда, ҳамчун маҳсулоти тайёр содир кунем. Бо ин гуфтаҳо боз бармегардем ба саноаткунонии иқтисодиёт, ки ин сабаби асоси аст.

Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон саноаткунони шуда истодааст, лекин саноаткунонии босуръат нест. Ҳангоми таъмин намудани саноаткунонии босуръат ва рушд ёфтани соҳаи саноати мамлакат, мардуми кишвар бо ҷойҳои кории доими таъмин карда мешаванд.

Имрӯз ба мо маълум аст, ки муҳоҷирати меҳнати ба сатҳи баланд расидааст. Ин падида албатта сабабҳои худро дорад, яъне мардум маҷбур мешаванд ҳангоми пайдо накардани ҷойи кории доимӣ ба муҳоҷират даст мезананд.

Аз ин маълум мешавад, ки соҳаи саноат ба тамоми дигар соҳаҳо таъсири худро мерасонад. Ҳангоми қафо мондани соҳаи мазкур, таъсири манфи ва ҳангоми пеш рафтанаш таъсири мусбии худро мерасонад.

Хулоса пешниҳоде, ки аз тарафи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон оиди саноаткунонии босуръати кишвар сад фисат дуруст мебошад ва айни муддао аст.

Сатторов Шарифҷон,         устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Муҳаммадиқболи Садриддин пас аз сафари бобарори Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба кишвари Чин  ва баҳои Сарвари давлати Чин нисбати Президенти мо ҷойи шиштан наёфта, барои кофтани айб боз аз таги нохун чирк мекобад. Худ иқрор мешавад, ки ягон дастоварди Сарвари давлатро чашми дидан надорад. Охир ба гуфти худаш бояд чашми ҳақбин дошт. Мо марҳилаи душворро  паси сар кардем. Агар ҳамин марди хирад намебуд,  ин ришдорону муттастиб ҳеҷ коре барои миллат намекарданд. Албатта сари минбар суханчинӣ кардан ба ҳама осон аст. Аммо ҷомеаро ки пур аз таассубу хурофотпарасти буд, фурӯ нишон додан ин қаҳрамоист, ки бояд ба он арҷ гузорем.

Тоҷикистон давоми солҳои соҳибистиқлолӣ ба муқобили ин зуҳуроти номатлуб муборизаи беамон бурда, доимо дар сангари муборизаҳо қарор дорад.

Мубориза бар зидди терроризму экстремизм ва дигар таҳдидҳои замони муосир яке аз самтҳои муҳими фаъолияти Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва сиёсати дохиливу хориҷии он мебошад. Бояд гуфт, ки имрӯз барои муборизаи муштарак бар зидди терроризм ва экстремизм санадҳои байналмилалӣ қабул гардида, мавриди амал қарор доранд. Стратегияи глобалии СММ оид ба мубориза бар зидди терроризм ва конвенсияҳои зиддитеррористии он аз ҷумлаи ин санадҳо мебошад.

  Тоҷикистон дар сафи пеши мубориза бо терроризму ифротгароӣ дар ҷаҳони муосир қарор дошта, бо сиёсати устувори худ дар таъмини суботу амнияти минтақавӣ ва байналмилалӣ саҳми ҷиддӣ мегузорад. Ҳанӯз баҳри мубориза бо терроризм ва экстремизм соли 1999 як зумра санадҳои ҳуқуқии меъёрӣ қабул шуданд. Пешвои миллат 16 ноябри соли 1999 ба Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи мубориза бо терроризм” имзо гузоштанд ва 21 ноябри соли 2003 Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи мубориза бо экстремизм” ба тасвиб расид. Ин ду қонун барои Ҷумҳурии Тоҷикистон заминаҳои ҳуқуқии мубориза бо терроризм ва экстремизмро фароҳам оварданд.

Ҷумҳурии Тоҷикистон яке аз мамлакатҳое мебошад, ки дар ин самт тадбирҳои мушаххас андешида, онҳоро амалӣ намуда истодааст. Инчунин, соли 2016  бо Фармони Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон «Стратегияи миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба муқовимат ба экстремизм ва терроризм барои солҳои 2016–2020» тасдиқ гардид. Стратегияи мазкур самтҳои асосии сиёсати давлатии Ҷумҳурии Тоҷикистонро дар равонди муқовимат ба экстремизм ва терроризм муайян намуда, вазифаҳои мақомоти давлатиро ҷиҳати аз байн бурдани омилҳои ба экстремизм ва терроризм мусоидаткунанда мушаххас намуд, ки яке аз қадамҳои устувори мамлакати мо дар самти пешгирии ин зуҳурот мебошад.

Ҳар як фарди худогоҳ ва ватандӯст бояд дар ҳифзи асолати поки гузашта, нигоҳдории якпорчагии ватан, ягонагии ҷуғрофӣ ва сиёсии кишвар, дифои сулҳу оромӣ, истиқлолу ваҳдати миллӣ масъулиятшинос бошад.  Моро лозим аст, ки Ваҳдати миллиро пос дошта, ба қадри ин неъмати бебаҳо ва муқаддас бирасем ва ҷавонони ватандӯсту ватанпарварро тарбия намоем, ки дар оянда ин гавҳари ноёбро ҳифзу эҳтиёт намоянд.

Шуъбаи ҷавонони Кумитаи иҷроияи ҲХДТ дар вилояти Суғд  дар панљ моҳи соли 2023 беш аз 897 мулоқоту вохӯриҳо доир намуда, корҳои фаҳмондадиҳӣ оид ба пайвастани ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои террористӣ ва сӯҳбатҳо гузаронид. Дар рафти сӯҳбатҳо қайд шуд, ки  мубориза бо терроризм ва экстремизм, ки барои тамоми башарият хавфи на камтар аз силоҳи ядроӣ дорад, вазифаи муҳими ҳар як сокини кишвар мебошад.

Имрӯз танҳо муборизаи дастаҷамъонаи мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, мусоидати аҳолӣ бо мақомот ва ҳушёрию зиракии мардум имкон медиҳад, ки пеши роҳи ин омилҳои манфӣ гирифта шавад, то ки суботу оромӣ таъмин ва ҳар як фард дар Ватани азизи хеш – Тоҷикистони соҳибистиқлол зиндагии ободу осоишта ба сар барад. Инчунин, ҷавонон бояд ҳамчун нерӯи пешбаранда, ворисони асилу арзандаи миллату давлат ва созандагони имрӯзу фардои Тоҷикистони азиз бо ҳисси баланди миллӣ пояҳои давлатдории миллиамонро ҳамчун гавҳари ноёб эҳтирому нигоҳ доранд, чун нерӯи бузурги созанда ва сипари боэътимоди давлатамон бар зидди ҳама гуна хатари терроризму экстремизм бо роҳҳои пешбининамудаи қонунгузорӣ мубориза баранд.

 

Матлуба Турсунова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Самараи истиқлоли миллӣ буд, ки дар баробари рушди ҳамаи соҳаҳо ҷавонон низ бо донишу маърифати худ барои ободии диёр заҳмат кашида меоянд. Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар  мулоқоту вохӯриҳои худ  таъкид менамояд, ки «Ҷавонон бояд дарк намоянд, ки Истиқлоли воқеӣ ва Ваҳдати миллӣ доштан барои инсон бузургтарин неъмат ва волотарин ормони зиндагист». Воқеан Истиқлолият ва Ваҳдат падидаи бузург аст ва хушбахт миллатест, ки онро ба даст оварда, аз ҳама гуна нокомиву палидӣ пок нигоҳ медорад.

Аммо як зумра нохалафони хоин, ки  аз обу ҳавои Тоҷикистон, нафас гирифтаю гузаштагонашон дар ин хоки пок зиндагӣ намуда, онҳоро ба воя расонидаанд, имрӯз ба пешрафту шукуфоии Тоҷикистон бо чашми ҳасаду бадбинӣ менигаранд ва сулҳу оромӣ, суботи сиёсӣ, якдилию якпорчагии халқи тоҷикро дидан намехоҳанд. Тавассути шабакаҳои гуногуни иҷтимоӣ фикру ақидаи муғризонаи худро паҳн месозанд ва мехоҳанд, ки бо ин роҳ ҷавонони кишвари моро раҳгумзада ва фирефтаи дасисаҳои худ созанд.

Дар асл саркардагони  созмони “Паймони миллӣ” ба доми фиреб ва найранги хоҷагони аҷнабии худ афтода, худро назди бегонагон қарздору ғулом кардаанд.

Ба ҳамагон маълум аст, ки ин ҳизби авомфиреби ТЭТ ҲНИ дар фаъолияти беш аз 20 солаи  ба амале даст зад, ки нияташ табадулоти давлатӣ, ба ин восита мардуми озоду осудаи моро ба ташвишу изтироб андохтаанд. Вале тири онҳо хок хурд, чунки Тоҷикистон - Тоҷикистони  солҳои навадум нест, ин давлат артиши миллӣ, амният ва дигар сохторҳои қудратии худро дорад.

Ҷумҳурии Тоҷикистон зери сарварӣ ва роҳнамоии асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамчун давлати демократӣ, дунявӣ, ҳуқуқбунёд ва ягона ҷомеаи шоиста ташкил намуда, сазовори эътирофи ҷомеаи ҷаҳонӣ гаштааст. Ин аст ки созмони бонуфузтарини ҷомеаи ҷаҳонӣ – СММ ташаббус ва иқдомҳои глобалии Тоҷикистонро дастгирӣ менамояд.

Азамҷон Усмонов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Ҷавонӣ давраи ҳассосият, давраи шӯру шар, давраест, ки сарнавишти онҳоро ба сӯи мурод мебарад ё ба сӯи фано. Албатта дар камолоти маънавии ҷавонон нақши волидон, аҳли ҷомеа хеле калон аст. Агар мо хоҳем, ки хонаи худ, ватани худро бо саодат бинем, пас моро мебояд, ки ба ҷавонон ҳамчун машъалафрӯзи ҷомеа муносибат кунем. Ягон лаҳза нагузорем, ки онҳо ба шуғли беманфиат сарукор гиранд.   Яке аз масъалаҳои муҳим, ки ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардааст, терроризму ифротгароӣ мебошад, ки ба он бештар ҷавонони ноогоҳ гумроҳона шомил мешаванд.  Мо тавссути ВАО ва шабакаҳои иҷтимоӣ дида истодаем, ки  давлати Исломии Афғонистон дар чи аҳвол аст, фишор, хунрезиҳои зиёд, зарар ба давлат, ки халқи оддиро ба гуруснагию фавт оварда расонидааст. Гурӯҳҳои террористию эктремистӣ, ки бо сад ҳиллаву найранг  худро ғамхору дилсӯзи миллат нишон медиҳанд, ғайр аз зарар овардан ба миллату давлат мақсади дигар надоранд. Ин гурӯҳҳои зарарасон дар зери шиорҳои бофтаю хаёлӣ фирефтаи таълимоти гӯё динӣ ҷавононро даъват намуда, мехоҳанд ба мақсадҳои нопоки худ бирасанд ва ҷавонон, ки ҳассостарин табақаи ҷомеа ба ҳисоб мераванд, аз рӯи камсаводӣ баъзеи онҳо фирефтаи чунин гурӯҳҳо мешаванд. Мо ҷавонони боору номуси кишвар,  ояндасозони давлату миллат бояд нагузорем то чунин шахсон бо найрангбозиҳои худ ба давлату миллати мо зараре расонанд. Таъкиди Пешвои муаззами миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон, ки дар вохӯриҳояшон бо ҷавонон пайваста “Ҷавонони мо бояд зиракию ҳушёрии сиёсиро аз даст надиҳанд”- мегӯянд хеле ба маврид аст ва ман як ҷавони даврони соҳибистиқлоли кишвар, ки дар як давлати ободу зебо умр ба сар бурда истодаам,  ҳамаи ҷавонони боору номуси кишварро  даъват менамоям, ки  гурӯҳҳои характери террористию экстремистидоштаро маҳкум намуда, пайваста дар фикри корҳои ободонию созандагии кишвари азизамон- Тоҷикистон шудан лозим. Имрӯз вазифаи мо ҷавонон нигоҳдории дастоварди бузургтарини кишвар истиқлолият, пойдории ваҳдату ягонагӣ, ҳимояи ватан, донишомӯзӣ, аз худ кардани касбу ҳунар, ободу боз ҳам зебо намудани кишвари азизамон бошем.

Матлуба Турсунова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Дастовардҳои бузургеро, ки то имрӯз миллати тоҷик ба шарофати истиқлоли давлатӣ бо талош ва хизматҳои ҷонфидоёнаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ноил гардидааст, шоёни таҳсин ва омӯзиш аст. Зеро мо давраи хеле мушкил ва ҳасосро аз сар гузаронида, бо вуҷуди талафоти гарони ҷоиву молӣ тавонистем як мулки ободу озодро бунёд созем.  Аммо баъзе нохалафон чунин пешравӣ ва шукуфоии мамлакати азизамонро дида наметавонанд ва кӯшиш доранд, ки онро халалдор созанд.

Феълан як қисмат шаҳрвандони кишвар дар хориҷа бо роҳбарии хоҷагони зархариди худ, ки аз даврони соҳибистиқлолӣ то имрӯз намехостанд  ва   намехоҳанд Тоҷикистони биҳиштосо рӯ ба беҳбудӣ ораду мардумаш оромона зиндагӣ ба сар баранд, имрӯз низ аз нияти хабиси худ нагаштаанд. Мақсади асосии  мубаллиғони ин созмонҳо дарёфти пулу сарватҳои муфт мебошад. Аз ин амали онҳо маълум мешавад, ки ин гурӯҳу гуруҳчаҳо барои ба даст овардани сарвату маблағи муфт тайёранд миллату давлати худро ба ночизтарин маблағ фурўшанд. Қайд кардан ба маврид аст, ки дар ҷомеаи муосир дар радифи бисёр дастовардҳо, такмили қонуниятҳои давлатсозию давлатдорӣ бисёр муаммову таҳдидҳо ҷой доранд, ки ин омилҳо ҷомеаи ҷаҳониро ба ташвиш овардааст.  Яке аз таҳдидҳои ҷаҳонӣ ба сулҳу амнияти ҳуқуқбунёди Тоҷикистони азизи мо терроризм, радикализм ва экстремизм мебошад. ТЭТ ҲНИТ, ки имрӯз дар ниқоби созмони “Паймони миллӣ ” фаъолият дорад, маҳз ба ҳамин тоифа шомил мешавад. Бинобар ҳамин, моро  лозим аст, ки сирати зишту нопоки саркардагони ин созмони фитнаангезро ҳарчӣ амиқтару дақиқтар ба аҳли ҷомеа, ба хусус ба ҷавонон муаррифӣ намуда, бо ин роҳ аҳли ҷомеаро аз  макру дасисаҳои навбатии душманони  миллат  огоҳ созем.

Азамҷон Усмонов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Аз азал тоҷикон бо фарҳанги ғанию тамаддуни бойи худ дар таърихи башарӣ мақоми хоссаро соҳиб буданд. Таърих ёд надорад, ки ин миллат бо мақсадри ғасби қаламрави дигар кишвар ба сари ҳамсоягон шамшер бардошта бошад. Баръакс бо гуфти шоири зиндаёд Лоиқ Шералӣ коми тоҷиконро бо сухан бардоштаанд. Муҳимтарин муҳаббате, ки ин мардум дошт, муҳаббат ба Ватан муҳаббат ба забон ва адабиёти ғании он аст.  Зеро Ватан маконест, ки  дар он ҷо ба дунё омадаву моро дар оғӯши худ ба камол расонидааст.  Пас моро лозим меояд, ки шукрона кунем .

Вале мутаасифона, дар ҷомеаи муосир шахсоне ҳастанд, ки дар Ватан зиставу ба воя расида, нону намаки ин кишварро хӯрда берун аз кишвар Ватани худро сиёҳ мекунанду таъна ба сари миллати тоҷик мезананд. Ҳамаи мо хуб медонем, ки барномаҳои сохтакоронаи  ҳангомаҷӯёни наҳзатӣ тариқи шабакаҳои интернетӣ хосса ютубканал танҳо як ҳадаф дорад. Бадном кардани миллати тоҷик. Андешае ба сар меояд, магар ҷавҳари онҳо бо шири поки модар сер нашудааст, ки миллатро бадном мекунанд. Магар онҳо фаромӯш кардпаанд, ки бо гуноҳи чунин дасисабозон миллат ба гирдоби бало кашида шуда буд ва фаноии онро интизор буд.   Ин фитнаҷӯён ҳеҷ гоҳ ба қадри ин Ватану ин сарзамину ин миллат  намерасанд.

Хулоса, ҳар яки моро инчунин аз хурд то бузурги ин сарзамини куҳанбунёдро зарур аст, ки чихеле, ки Пешвои миллат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон доимо дар баромадҳояшон таъкид мекунанд: “...Ватани хешро сидқан дӯст дорем..”. Муттаҳиду сарҷаъму иттифоқ бошему нагузорем, ки ҳеҷ як гурӯҳе ва ё шахсе тинҷиву оромии моро халалдор созад.  Доимо баҳри ободӣ, шукуфоӣ, хуррамиву сарсабзии диёри  хеш бо корҳои созандагиву бунёдкорӣ саҳми муносиби хешро гузорем.

Азамҷон Усмонов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Кафедраи таъминоти барқ ва автоматика соли 1994 ташкил карда шуда, дар он муҳандисонро аз рӯи ихтисосҳои 430103- «Таъмини барқ» (дар соҳаҳои алоҳида) ва 530103-«Ҳаракатоварҳои барқии автоматонидашуда» барои зинаҳои бакалавриат, магистратура ва Ph докторантура тайёр менамоянд. Аз соли 2021 қабули донишҷӯён аз рӯи ихтисосҳои 530107 - Технологияи иттилоотӣ ва идоракунӣ дар системаҳои техникӣ ва 380102 – Аппаратҳои биотиббӣ оғоз гардидааст, ки ин доираи соҳаи истифодаи кадрҳои муҳандисӣ-техникии кафедраро васеъ менамояд.

Имрӯз кафедра соҳиби 8 лабораторияҳо аз фанҳои тахассусӣ, ки бо таҷҳизоти муосир ҷиҳозонида шудаанд ва ба талаботи имрӯза ҷавобҷӯ мебошанд. Дар кафедра библиотекаи китобҳои дарсӣ ва маводҳои таълимӣ вуҷуд дошта, библиотекаи электронӣ ташкил карда шудааст.

Барои дар сатҳи байналхалқӣ тайёр намудани мутахассисон кафедра бо донишгоҳҳо ва донишкадаҳои бурунмарзӣ ва ҷумҳуриявӣ алоқаи зич дар тайёр намудани кадрҳои илмӣ-техникӣ,  гузаронидани конфронсҳои илмӣ дар мавзӯҳои рузмарра ва ҳамҷоя навиштани монографияҳои илмӣ дорад.

Дар давоми аз соли 1999 то имрӯз зиёда аз 3000 мутахассисон-муҳандисони ҷавон аз рӯи ихтисосҳои Таъмини барқ ва Ҳаракатоварҳои электрии автоматонидашуда дар кафедраи Таъминоти барқ ва автоматика зинаҳои бакалавриат, магистратура ва докторантураро бо муваффақият хатм намуда, дар соҳаҳои гуногуни хоҷагии халқи Ҷумҳурии Тоҷикистон, Федератсияи Россия ва дигар давлатҳо  сарбаландона фаъолият намуда истодаанд. Барои мисол, сардори шабакаҳои барқии тақсимотии Истаравшан Пӯлотов Р.,  Сармуҳандиси нерӯгоҳи барқии Қайроққум Суҳроб Р., сарэнергетикӣ шабакаҳои барқии ш. Хуҷанд Воҳидов Ҷ.Ҷ., Сардори шӯъбаи назорати техникии корхонаи саноати электротехникӣ дар шаҳри Санктпетербурги Федератсияи Россия Амриддин Азизов ва ғайра мебошанд, ки боиси фахри коллективӣ кафедра мебошад. Дар диаграммаҳои 1 ва 2  миқдори хатмкунандагони кафедраи Таъминоти ва автоматика оварда шудаанд.

Нақшаи 1. Диаграммаи хатмкунандагони ихтисосҳои 430103 ва 530105 дар солҳои 1999 – 2016

Нақшаи 2. Диаграммаи хатмкунандагони ихтисосҳои 430103 ва

530105 дар солҳои 2017 – 2022

 

Чуноне, ки аз диграмма дида мешавад, коллективи устодони кафедра дар давоми солҳои 1999 то имрӯз муҳандисони соҳаи электроэнергетика ва электротехникаро аз рӯи тахассусҳои алоҳида барои зинаҳои гуногун сарбаландона тайёр намуда истодаанд, ки ин тӯҳфаи сазовор ба истиқболи 35 солагии иҷлосияи тақдирсоз мебошад.

 

                      Раҳимов Охунбобо, дотсент, номзади илмҳои техникӣ                                      

Аз мушоҳидаҳои чанд даҳсолаи охир ба чунин хулоса омадан мумкин аст, ки ифротгароӣ  ва терроризм ба суръати умум дар ҷаҳони муосир рушд карда истодааст. Чанд омилҳое, ҳастанд, ки ин навъи мубориза дар шеваи ҷудоиталабон, динситезон ҷойгоҳи хосса пайдо кардаааст. Бадбахтӣ он аст, ки фарҷоми амалҳои ноҷавонмардона боиси сар задани низоъҳои бардавом, куштори сокинони бегуноҳ, валангор намудани кишварҳо ва дар таҳлука нигоҳ доштани инсонҳо мегарданд.

Мавзӯи муқовимат бо экстремизм, терроризм ва ифротгароӣ дар ҷомеа аз тарафи олимон ва муҳаққиқони ватанию хориҷӣ талошҳои чиддие анҷом дода шуданд, ки ҳар яке ба паҳлуҳои гуногуни ин масъала рушанӣ андохта, роҳу василаҳои баромадан аз ин мушкилоти воқеан глобалиро пешниҳод намуданд. Яъне, барои ҳалли мушкилоти худ «инсонҳо» ҳатто ба даҳшатноктарин рафтор даст зада, бо куштор ва нест намудани ҳарифон қаноатманд нашуда, дар дили инсонҳо тарсу ҳарос ва ноумедиро ҷо намуда, ҳадафҳои худро бо ҳар роҳу васила роҳандозӣ менамуданд.

Рӯйдодҳои чанд моҳи охири ҷаҳон, тезу тунд гардидани вазъ дар кишварҳои ҳамсояамон Афғонистон, Қирғизистон ва дигар кишварҳои дунё  терроризм ва экстремизм ҳамчун хатари аввалияи умумибашарӣ эътироф шудааст. Кишварҳои дунёро зарур аст, ки дар мубориза бо терроризм ва экстремизм муттаҳид шуда, бо фароҳам овардани фазои солим боварӣ, эҳтиром ба манфиатҳои умумибашарӣ дар пешорӯи хатари даҳшатбор чун кӯҳ пой бар ҷо истодагарӣ намуда, ҷиҳати аз байн бурдани ин зуҳурот фаъолият намоянд.

Азамҷон Усмонов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд