Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамаи шартномаҳо ва санадҳое, ки фаъолияти террористиро дар арсаи байналмиллалӣ манъ месозад, эътироф ва ба имзо расонида, барои сари вақт дар амал татбиқ шудани онҳо чораҳои қатъӣ меандешад.

Вобаста ба татбиқи амалии дастури Сарвари давлат дар кишвар чандин Барномаҳои давлатӣ рӯи кор омада, санаи 1 июни соли 2021 Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ Пешвои миллат, Президента Ҷумҳурии Тоҷикистон, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон марҳилаи нави Стратегияи муқовимат ба экстремизм ва терроризм дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2021-2025 ва Нақшаи амал оид ба амалисозии онро бо фармони хеш таҳти №187 тасдиқ намуданд.

   Ҳадафи асосии стратегияи мазкур ин пеш аз ҳама ҳушдор додани ҷавонон аз оқибатҳои ногувори шомилшавӣ ба ҳизбу ҳаракатҳои ғайриқонунӣ мебошад. Баланд бардошани дониши сиёсӣ, ифтихори миллӣ ҳадафҳои дигари стратегия маҳсуб меёбад, чунки яке аз масъалаҳои ҷиддии замони муосир, ки хатари минтақавию байналмилалӣ ба бор овардааст, суръатёбии раванди ифротгароӣ ва даҳшатафканӣ ба ҳисоб меравад.

Мушоҳидаҳо нишон медиҳад, ки дар ҷомеаи мо низ тадриҷан фарҳанги бегонапарастӣ рушд намуда, бар асари он наврасон ва ҷавонон ба равияву ташкилотҳои эктремистии аз хориҷи кишвар дастгириёфта шомил гардида, аз ҳар як имконият фарҳанги динии худро нисбат ба дигарон боло гузошта, баҳри мутеи иродаи худ кардани атрофиён ва ба ин васила пайдо намудани обрӯю нуфӯз мубориза мебаранд.

Мақсади ягонаи равияву ташкилотҳои эктремистӣ бо роҳи зӯрӣ ғасб намудани ҳокимият ва аз байн бурдани сохти конститутсионӣ ба ҳисоб равад ҳам, саркардагон ва аъзоёни он ҷавонону наврасонро дар аввал ба гумроҳӣ андохта, мафкураи ҳанӯз ташаккулнаётаи онҳоро фосид гардонида, онҳоро мутеи иродаи худ мегардонанд.

Бояд зикр намуд, ки ангезаи аз ҷониби аъзоёни ташкилотҳои мазкур содир намудани ҷиноят дар заминаи андешаҳои ифротгароёнаи динӣ, паст будани маърифтии динӣ, тарғиби бартарии онҳо аз нигоҳи муносибаташон ба равияҳои гуногуни дини Ислом маънидод карда мешавад.

Бар асари ин гуфтаҳо, давлатҳои абарқудрат барои манфиатҳои худашон ба созмонҳои террористию экстремистӣ маблағгузорӣ ва бо яроқ таъмин мекунанд, ки ин боиси аз байн рафтани низоми давлатдории як силсила кишварҳо ва вусъати торафт афзояндаи терроризму экстремизм вазъи ҳуқуқи байналмилалӣ хеле заиф шуда, истиқлолияти давлатҳои миллӣ осебпазир гардидааст. Дар як даҳсолаи охир садҳо ҳазор нафар мардуми осоишта қурбони амалҳои террористӣ гардида, ҳазорҳо нафари дигар маъюбу корношоям шуданд.

Аз ин рӯ, ҳар як фарди бовиҷдони ҷомеа бояд тамоми кӯшишу неруи худро барои некӯаҳволии хонаводаи худ, дастгирии наздикон ва ободию тинҷии кишвари худ равона созад. Аз баъзе мушкилиҳои зиндагӣ рӯҳафтода нашуда, бо як иродаи қавӣ пайваста дар пайи кори хайру нек шуда, дар ҷамъият соҳиби обрӯи арзанда гардад. Нисбат ба мушкилоти дӯстону наздикон низ бетафовут набуда, оид ба гирифтани пеши роҳи ҳамроҳшавии ҷавонон ба гуруҳҳои ифротӣ саҳмгузор бошанд. Аз роҳи нодуруст баргардонидани як шахс ва ба роҳи дурусти зиндагӣ ҳидоят намудани ӯ ин худ саҳмгузорӣ дар ободии кишвар ва рушди ҷомеа, инчунин саҳм гузоштан дар мубориза бо ҷинояткорӣ мебошад. 

Бояд қайд намуд, ки Ҷумҳурии Тоҷикистон ҳамчун як қисми ҷудонашавандаи ҷомеаи ҷаҳонӣ буда, нисбат ба терроризму экстремизм бетарафӣ намекунад. Вобаста ба ин, дар ин самт як қатор қонунҳо қабул гардиданд. Ба мисли Қонуни ҶТ “Дар бораи муқовимат ба экстремизм”, Қонуни ҶТ “Дар бораи мубориза бар зидди терроризм”, Қонуни ҶТ “Дар бораи мубориза бар зидди ҷинояткории муташаккилона”, Консепсияи ягонаи Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба мубориза бар зидди терроризм ва экстремизм (ифротгароӣ). Стратегияи миллии Ҷумҳурии Тоҷикистон оид ба муқовимат ба экстремизм ва терроризм барои солҳои 2016-2020 ва Конвенсияи Созмони ҳамкории Шанхай бар зидди терроризм, сепаратизм ва экстремизм мебошад.

“Стратегияи муқовимат ба экстремизм ва терроризм дар Ҷумҳурии Тоҷикистон барои солҳои 2021-2025” идомаи ин санадҳои меъёрӣ-ҳуқуқӣ буда, ҳар яки моро мебояд, ки бо мақсади баланд бардоштани дониши сиёсиву динии донишҷӯён, мубориза зидди ғояҳои ифротгароёна, равияҳои тундрав ва муқобилият ба экстремизм, бедор намудани ҳушёрии сиёсӣ ва боз ҳам қавитар намудани дониши сиёсии донишҷӯён кӯшиш ба харҷ диҳем.

Тоҳиров Т.И., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 07 майи 2022

Дида шуд: 465 маротиба

Миллати тоҷик аз қадим дорои арзишҳои олии маънавию фарҳангӣ буд. Гузаштагони мо, аҷдодони мероспарвару ростқавлу боиродаи мо ҳамаи он арзишҳои олии миллатамонро барои мо меросхӯрон бидуни камбудӣ оварда расонидаанд. Пас ҳамаи мо вазифадорем, ки онро ба ояндагон мерос гузорем. Зеро ин ҳамаи анъанаву урфу одатҳо ва муқаддасот як нишон аз ҳастии миллати тоҷик буд ва то абад чунин боқи хоҳад монд.

Албатта ҳар як фарди банангу номуси миллати тоҷикро зарур аст, ки содиқи ному нишони худ, содиқи Ватан – Модар бошад. Зеро ягона ва азизатарин ҷои муқаддас барои ҳр яки мо ин Вата наст. Хосатан ватани тинҷу осоуда ва соҳибистиқлол.

Чанд сол қабл, аниқтараш соли 2015 давлату Ҳукумати кишварамон ва мақомотҳои дахлдор фаъолияти ғайрисозандаи чанд ташкилотҳои ифротгарро таҳти сарпарасти ва роҳабарии собиқ ҳизби наҳзат, ки дар Тоҷикистон фаъолият менамуд фош намуда, онҳоро боздошт карданд. Сипас давлату Ҳукумати кишвар ва ҳатто Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон қатъи қарор доданд, ки фаъолияти чунин ҳизб бояд қатъ карда шавад, вагарна чунин амалҳоли ифротгароёна ҳар лаҳза дар кишвар аз дасти ин носипосон сар заданаш мумкин аст. Ба ҳамин хотир тамоми мардуми истиқлолпарвари Тоҷикистон пайрави ин ақидаҳои ватандӯстона ва башардӯстонаи Пешвои миллат шуда, ба фаъолияти террористонаи наҳзатиҳо нуқта гузаоштанд . аммо ин ҳама бадкориву бадсиришта ва ба чунин амалҳои паст, натиҷабардори фаъолияти онҳо барои эшон дарси ибрат нашуда, онҳо тарки Ватан намуданд. Ва ба замми ҳамаи ин одатҳои ғайриинсонӣ, бӯҳтонангезию ҷудоиандозӣ ва иғвогарии худро то кунун аз давлатҳои хориҷи истода ба роҳ мемонанд.

Дар ҳақиқат ба чунин ақидаҳои пасти онҳо аз як тараф раҳми кас меояд, ки худро эшон қурбонии ҷаҳолати хоҷагони хориҷиашон намуда, ба хотири манфиати он нобакорон манфиати худ, оилаи худ, падару модари худ ва манфиати миллии худро паст заданд. Лаънат ба чунин нафароне, ки боз ҷавононро аз роҳи рости зиндагони бо ақӣдаҳои ба қавли худашон «исломпарварон» - а бароварда истодаанд.

Амалҳое, ки наҳзатиҳо бар зидди марудмони миллати тоҷик карда буданд ва то ҳол мекунанд, ҳатто ба дараҷае аз доираи инсонгарию одоб беру наст. Зеро он нафаре, ки фикри модари пир ва фарзанди бегуноҳашро намекуннад фарқе аз дигар ҷонварон надорад.

Аслан падару модар бо сад уммеду орзуҳо фарзандонашро бо меҳанату заҳматҳои шабонарӯзи ба воя мерасонад. Уммед мебандад, ки рӯзе дар дами пири асоси дасташ бошаду нигоҳбони зиндагониаш шавад. Аммо бархеи онҳо ҳатто пас аз ба воя расидан фикри волидайн яктараф, ҳатто фикри ҷони ҷавони хешро намекунанд. Аммо сад ҳайфи зиндагии ин ҷавононро атрофиён дарк мекунанд, ки  аз дасти кадом нохалафу беадаб ин ҷавонон қурбонии майдонҳои ҷангу ҷидол мешаванд.

Хоса аз ҳамаи ҷавонону мардумсони тоҷик илтимос дорам ва хоҳиш мекунам, ки ба қадру қиммати худ, атрофиён ва миллати худ расанд. Ба  онҳое, ки ба атрофиён зарар мерасонанд, насиҳат кунанд, ки чунин амалҳои зишт аз доираи одоб беру наст ва тарбияи дигаронро низ бетаъсир намегузорад. Ба ҳамин маънӣ гузаштагонамон беҳуда зикр накардаанд, ки : «Адабро аз беадабон омӯзед». Ба ақидаи ман хело хуб мешуд, ки ҳам аз беадабон адаб омӯзанде ҳам онҳоро аз чунин хислатҳои бад раҳо созанд.

Ҳамроҳ Раҳимова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 30 апрели 2022

Дида шуд: 707 маротиба

 Ватанпарастӣ арзиши муқаддас ва аз ҳама унсури муҳими тарбия ба ҳисоб меравад. Таҳти мафҳумҳои зодгоҳ, диёр, кишвар, сарзамин, Ватан-Ватанпарастӣ ифода мегардад. Унсурҳои дигари тарбия бо ҳамин унсури тарбия иртибот дошта садоқатмандии шаҳрвандро ба ватани хеш ифода менамояд.

Замони истиқлолият давраи сифатан нави фаъолияти ҷавонон ва наврасонро дар самти таҳким бахшидани пояҳои маърифативу ҳуқуқӣ ва сиёсӣ тақозо менамояд. Аз ин рӯ, тарбия намудани шахсиятҳои донишманду ватандӯст вазифаи аввалиндараҷаи маориф ва созмонҳои идеологӣ ба шумор меравад. Ба хусус, тарбия намудани ҷавонон дар рӯҳияи ватандӯстӣ, миллатпарастӣ, худогоҳӣ ва хештаншиносӣ, арҷгузорӣ ба арзишҳои волои таърихиву фарҳангии миллат яке аз самтҳои асосии сиёсати Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад.

Тарбия ватанпарастӣ дар асоси самтҳои зерин ба роҳ монда мешавад:

-омӯзиш ва гиромидошти мероси таърихию фарҳангӣ ва арзишу суннатҳои он, ки он дар дарк намудани хусусиятҳои маърифатии сарчашмаҳои илмию таърихӣ, инкишофи маданият, дарки моҳияти Ватан, тақдири он, ифтихор аз гузаштагон ва шахсиятҳои маъруф, омӯзиши таърихи ватан, омодагӣ ба хизмати ҳарбӣ, ташаккули сифатҳои масъулияти ҳарбӣ ва омодагии дифои ҳарбӣ баҳри ҳимоями ватани худ аз хатархои берунӣ, дарки хусусиятҳои миллӣ, урфу одат ва анъанаву суннатҳои мардуми худ ифода меёбад;

-муҳофизати муҳити зист, ин самт бештар ба тарбияи экологӣ такя мекунад ва дарки ҳифз ва беҳдошти муҳити зист, истифодаи самараноки сарватҳои табиӣ, ҳамоҳангсозии корҳои экологиву маърифатиро аз қабили ободонии мавзеъҳо, риояи тозагӣ, кабудизоргардонии гирду атроф ва ғайраро ифода менамояд;

-ташаккули ҳисси миллӣ-ватандӯстии наврасону ҷавонон, ки он

сарчашмаҳои худро аввалан аз муҳити оила ва сипас аз ҷамъият мегирад;

- ҳиссиёт ва муҳаббат ба миллат, анъана, Ватан ҳамеша аз оила оғоз ёфта, дар зиндагӣ дар ҷамъият ташаккул меёбад;

-сиёсиву ҳуқуқӣ, ки он ташаккули дарки ӯҳдадориҳои конститутсионӣ ва ҳарбӣ, ҳодиса ва равандҳои сиёсӣ ва ҳуқуқии давлат, сиёсати ҳарбӣ, қоидаҳои ҳарбӣ, мавқеъ ва нақши Қувваҳои мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон, низоми сиёсии ҷамъият ва давлатро дар бар мегирад;

-байналмилалӣ, ки ин самт ба тарбияи арзишхои миллӣ, садоқат ба ватан ва миллат, тарғиби ифтихори миллӣ, дӯстии халқҳо, сулҳпарастӣ, гиромидошти забони давлатӣ, маданият, таъриху фарҳанги миллат равона карда мешавад.

Дар «Консепсияи миллии тарбия» таъкид шудааст, ки: «Рушди минбаъдаи кишвар ба тарбияи шахсиятҳои сатҳи баланди ахлоқӣ, дунёи пурғановати маънавӣ, фикру ҷисми солим, эҳсоси баланди ватандӯстӣ ва худогоҳии миллӣ дошта, риоягари қонунҳо, ҳуқуқҳо, озодиҳо, сарфаю сариштакор, ботаҳаммулу тоқатпазир, масъулиятшиносу зебопараст, фаъол ва созандаю эҷодкор вобаста аст. Тарбияи чунин шаҳрвандон вазифаи давлат, ҷомеа ва оила мебошад».

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ-Пешвои миллат, Президенти Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон низ мунтазам тавсия медиҳад, ки донишҷӯён, ҷавондухтарону ҷавонписарон бештар ба маҳфилҳои илмиву фарҳангӣ ҷалб карда шаванд, то ки барои муаррифии истеъдоди худ дар дохил ва хориҷи мамлакатамон имконияти бештар ба даст оранд. Ҳадафи Пешвои миллат аз ин ташаббус дар он аст, ки ҷавонон барои зуҳури истеъдоду маҳорат, ба таври васеъ амалӣ гардонидани нақша ва имкониятҳои худ монеъаеро дар зиндагии худ эҳсос накунанд ва ҳамеша озоду муваффақ бошанд.

Ҷавононе, ки воқеан ватани худро дӯст медоранд ва ободиву тараққиёти онро мехоҳанд, бояд аз дастовардҳои илму техникаи муосир, аз таҷрибаи ҷаҳонии пешбурди иқтисодиёт воқиф бошанд ва бо ташаббускории худ ба манфиати давлату миллати хеш кӯшишу талош намоянд.

Абдуллоева Ҳ.Р., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 07 майи 2022

Дида шуд: 556 маротиба

Гиромӣ ва пос доштани марзу буми Ватан, муқаддасоти миллӣ пеш аз ҳама дар ихтиёри ҳар як ватан дор аст. Вагарна аз дасти нохалафе  ҳар минтақаи обод ба харобазор мубаддал шуданаш мумкин. Мардумони миллати тоҷик ба хотири амнияти миллӣ, суботи ҷомеа ва ягонагии мардумонаш ҳамеша сулҳҷуёна талош менамояд. Ва албатта ин як омили пешрафт ва дар тамоми олам шинохта гардидани миллати мо буд. Аммо бояд зикр кард, ки дар ҳр давру замон ҳар ҳалқу миллат дорои душманони хоинон гаштааст ва ҳатто таърих онро исбот менамояд.

Қайд кардан бамаврид аст, ки барои несту нобуд сохтани решаи ин нобасомониҳо бояд бохирадона мубориза бурд. Агар хирадмандиву шуҷоати нафарони ватандӯсту ватанпарварон намебуд, ҳанӯз миллати тоҷик дар айёми сар задани ҷанги хонумонсӯзи шаҳрванди завол меёфт. Алабатта ҳамаи мо бо номи он қаҳрамонони шуҷову далери миллатамон ифтихор дорем ва аз корномаҳои онҳо дарси ибрат мегирем. 

Ватан ҷои муқаддас ва сарзамини зебоманзари ҳар тоҷику Тоҷикистонӣ аст ва ҳифзу ҳимояи он низ маҳз дар дасти онҳое мебошад, ки соҳибони аслии ин ватананд. Зеро мо набояд ба умеди онҳое шавем, ки танҳо аз дасташон вайронкориву нотинҷкунӣ меояд. Баракс мо бояд ҳамаи он амалҳои бадкирдоронаашонро маҳкум намуда, онҳоро тарбияи ватандӯстӣ диҳем.

Миллати сохибистиқлолу сохибиқболи тоҷик бо роҳбарии Пешвои миллат, сарвари кордону оқил,  мўҳтарам Эмомалӣ Раҳмон имрўз роҳу равишеро барои пешгири аз шомилшавии ҷавонон ба хар гуан ташкилотхои ифротгар ҷустуҷӯ мекунад ва мардуми азизи мо кўшиш мекунанд, ки ҳар чӣ бештар ин ҷавонони гумроҳро аз ин роҳ баргарданд ва ҳамеша ба ватани азази худ  хидмат кунанд, бо кору фаъолияти хуби худ давлати азизашонро ба пеш баранд ва имрӯз муроҷиати ҳизби наҳзати ислом ба СММ ва ба сомонахои ташкилкардаи худ Вomdod.tj? Рayom. net  ва ба монанди инхо ба тамоми ҷаҳон даъвои беҳуда аст. Зеро Ҷумҳурии Тоҷикистон ягон таъқиб нисбат ба аҳзоби сиёсӣ ва ё ашхос раво надидааст.  Баръакс мардум имрӯз ҳушдор гашта, аз нооромии давлатҳои араб ба хулоса омада, худро аз ҳизбҳои динӣ канорагирӣ карда истодааст.

      Вобаста ба гуфтахои дар боло зикршуда иброз медорам, ки бояд хар як фарди худшинос пеш аз хама ватани худро дуст дошта онро пос дорад. Зеро мустакилияти миллати мо ба осони ба даст наомадааст. Ба хотири пойдор гардонидани озодию субот дар кишвар хамаи мо худро аз чунин хоинону нобакорон канор гирем. Ҳанӯз фоҷиаи даҳшатбори асри гузаштаро фаромӯш насохтаем, ки имрӯз ин падидаҳои бегона дар ҷомеа бо ном гурӯҳҳои тундрави террору ифротӣ ба зиндагии орому тинҷи мо таъсироти манфии худро расонида бо ҷангу ваҳшонияти ташкилоташон мардумро ба таҳлука оваранду взъияти осоиштаи мамолики моро муташанниҷ созанд.

 Қаюмова С. А., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 30 апрели 2022

Дида шуд: 554 маротиба

Тоҷикистон тўли карнҳои бешумор аст, ки арзи ҳастӣ дорад. Тоҷикистон сарзамин камзамин кишвари зебою биҳиштосо ва ватани сулҳу осоиштаву дустии халқҳост. Тоҷикистон мардумони тоҷдореро дар иҳотаи худ гирифтааст, ки ҳамеша сарсупурдагони миллатанд. Аз онҳое, ки роҳи хиёнат ба ватану ватандор ва бевафоӣ нисбат ба арзишҳои олии зиндагӣ  пеш гирифтаанд,  ҳамеша дури ҷуста эшонро низ барои баланд бардоштани ҳисси ватандўстиашон тарғиб менамоянд. Зеро намехоҳанд, ки ҳаёти душманони миллӣ ҳам бошанд барбод раванд, чунин эҳсоси башардустӣ нишони тоҷики тоҷдори ҳар кадоми мост. Бале, ҳар як шаҳрванди боору номуси миллатро зарур аст, ки барои аз ватан ҳалокат бор баровардани бархе ҷавонони гумрохшуда чораву тадбирҳои ҳалталаб андешанд, зеро дарди як нафар дарди ҷомеъаи муттамардини миллати тоҷик ҳисиёти баланди башардустии моро бедор намуда, моро низ дардфаромегирад. Ба он хотире, ки диди мо дарди фарзанд дарди модар аст ва ҳамаи мо фарзандони як модарем ва Ватанамон низ яктост, Тоҷикистон бошад дар зебогиву озодӣ яктову беҳамтост.

Ба ҳаммаи шаҳрвандони давру шуҷоъи кишварамон такид менамоем, ки мо модарону хоҳарон ва мазрааи мукаддасамон Тоҷикистонро аз ҳама амалҳои тафридгарои  наҷот диҳанд, ҳифзу ҳимоя намоянд.

Имрузҳо ба мушоҳида мерасад, ки давлати ҳамсоя кишвар мардуми халқии Қирғизистон низ ба соҳибистиқлоли бахтёрии миллати мо чашмао намуда, ҳар лаҳзае мехоҳад сулҳу суботро миёни кишварҳо барҳам диҳад. Аммо, онҳо боре намеандешанд, ки агар оромии мардуми мо халалдор шавад, мардумони дар сарҳади қоматдошта низ сарсону парешон мешаванд. Аз ноором кардани мардуми осоишта, чи суде мегиранд, вале ин ҳама дасисабозиву шуришандози миёни хақҳои ҳамсоя кори дастони хешону бадхоҳоне мебошад, ки дар олам ҳамеша ҷонибдори ҷангу ҷидол ҳастанд.

Миллати тоҷик ва мардумони ваҳдатии оромро бо тамоми мардумони руи олам ҳамчун халқи сулҳпарваршинохта эътироф кардаанд. Замоне, ки миллати азияткашидаи тоҷик аз ҷангибародаркуши наҷот ёфт, сулҳу осоиштаро авлотар донист, мардумони дигар давлатҳо ҳазорҳо офарину аҳсанҳо хонданд, ки иродаи қавии мо боиси ибрати онҳо гардида буд.

Ҳимоятгарон, ҷавонони азиз! Биёед, бо номи неки тоҷдори худ содиқ бошем. Марзи кишварамонро аз дасти хоинону ҷоҳилон наҷот диҳем, нагузорем, ки онҳо барои миллати мо хатар ворид кунанд.

Мансурова М.Ғ., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 07 майи 2022

Дида шуд: 428 маротиба

Омӯзгорӣ аз пешаи ифтихорафзо, бошараф ва меҳварии ҷомеа буда, дар замони муосир мушкилу заҳматталаб низ маҳсуб меёбад. Устодоне, ки таҷрибаву собиқаи зиёди корӣ доранд, бо меҳнати сангин ва дар айни ҳол садоқатмандонаю ҳалол, баҳри тарбияву ба камол расоснидани мутахассисони ояндасози миллат шабро шабу рӯзро рӯз нагуфта, хидмати шоистаро анҷом медиҳанд.

Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар, мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар Паём ва Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон (21.12.2021) ба масъалаи тарбияву дастгирии омӯзгорони ҷавон таваҷҷӯҳ зоҳир намуда, аз ҷумла, қайд намудаанд:

«... Роҳбарони муассисаҳои таълимиро зарур аст, ки ба масъалаҳои баланд бардоштани сатҳи дониш ва касбияти омӯзгорон дар ҳамаи зинаҳои таҳсилот, ба хусус, омӯзгорони ҷавони баландихтисос ва ба талаботи замона ҷавобгӯй эътибори аввалиндараҷа диҳанд.»

Омӯзгорони ҷавон имрӯз дар муассисаҳои таълиму бо азму ҷаҳд ва умеду ихлос ба таълиму тарбия машғуланд. Қайд кардан зарур аст, ки дар қиёс бо замони Шӯравӣ тафовут дар масъалаи кору пайкори омӯзгорони ҷавон дар муассисаҳои таълимӣ хеле зиёд аст. Дар ин ҷода ба назар мерасад, ки шароиту вазъ, имконот ва нақши замон хеле равшан ба назар мерасад. Аз тарафи ҳукумати ҷумҳурӣ барои дастгирии омӯзгорони ҷавон шарту шароити мусоҳид фароҳам оварда шудааст. Барои баланд бардоштани савияи касбии мутахассисони ҷавон ташкил ва баргузор намудани маҳфилҳои гуногун, чорабиниҳои шавқовару пурмуфтавои берун аз дарсӣ, виктариная шабнишинҳои фаннӣ аҳмияти хоса дорад. Омӯзгорони ҷавон, ҳамзамон кураторҳои гурӯҳҳо низ ба ҳисоб мераванд ва ин вазифа бағоят масъулиятталаб буда, аз омӯзгор заҳмату кӯшиши бардавом, ҳафсалаю ғайрат ва азми иродаи қавиро тақозо мекунад. Дар ин ҷода, аз омӯзгор танҳо ҳуҷҷатдорию қайди сӯҳбат бо волидони донишҷӯён маҳдуд нашуда, вобаста ба талаби замону пешгирии кирдори рафторҳои номатлуби баъзе аз донишҷӯён бо волидайни онҳо гуфтугӯйҳои ҷиддӣ ва таъсирбахшу ҳалкунандаро анҷом медиҳанд. Дар донишкада аз тарафи раёсат барои таъмин намудани кафедраҳо бо омӯзгорони ҷавон аҳмияти калон дода мешавад. Ҳамаи кафедраҳои донишкада бо омӯзгорони ҷавон таъмин карда шудаанд. Қайд кардан зарур аст, ки раёсати донишкада бо сарварии директор, Саидӣ Дилафрӯз Раббизода барои муайян кардани донишҷӯёни болаёқат ва дар оянда таъмин намудани онҳо бо кор дар кафедраҳо нақши калон доранд. Хурсандиовар аст, ки ҳамаи устодони ҷавони дар кафедраҳо фаъолияткунанда хатмкунандагони ихтисосҳои ҳамин донишкада мебошанд. Аз тарафи раёсати донишкада барои дастгирии омӯзгорони ҷавон корҳои назаррас ба анҷом расонида мешавад. Омӯзгорони ҷавон аз тарафи худ ҷавобан ба ин ғамхориҳо фаъолияти касби педагокии худро баланд мебардоранд. Онҳо корҳои илмии тадқиқоти худро пеш бурда, бисёрии онҳо рисолаи номзадиро дифоъ намуданд, ки барои тарбия намудани мутахассисони варзидаи соҳа роли муҳим мебозад.

Вақти он расидааст, ки тамоми шароитҳои мусоид барои омӯзгорон хусусан, мутахассисони ҷавон фароҳам оварда шуда, заҳмати онҳо холисони қадрдонӣ гардад, зеро ин талаби айём аст. 

Азимов Набӣ, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 30 апрели 2022

Дида шуд: 452 маротиба

Ватани азизу маҳбуби мо  - Тоҷикистонро ҳамчун миллату давлати куҳанбунёду соҳибфарҳанг дар арсаи байналмиллалӣ шинохтаву эътироф намудаанд. Дар ҳамин радиф бояд тазаккур дод, ки ин ҳама обрӯву нуфузе, ки кишвари мо мақоми ҷаҳонӣ пайдо намудааст, маҳз бо талошҳои пайгиронаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба даст омадааст. Вазифаи мо он аст, ки поку бегазанд ин сарзамини аҷдодиро барои ояндагон мерос гузорем. 

         Бузургтарин хизмате, ки мо дар ин ҷода анҷом хоҳем дод, ин пеш аз ҳама дар руҳияти худшиносӣ, дӯст доштани марзу буми кишвар тарбия кардани насли наврас аст. Зеро вазъи ҷаҳони муосир, қудратталабии давлатҳои абарқудрат аз ҳар як шаҳрванди бонангу ор тақозо мекунад, ки ҳушёру зирак бошад, ватанашро сидқдилона дӯст дорад.

Фаромӯш набояд кард, ки ҳимояи Ватан барои ҳар як ҷавонмард ҳам фарз асту ҳам қарз. Маҳз адо намудани хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ ҳар як ҷавони боору номусро ба далериву мардонагӣ ва расидан ба қадри ҳаёту зиндагӣ, волидайну пайвандон раҳнамун месозад.

Чӣ бояд кард, то ҷавонон худ ихтиёран ба сафи Артиши миллӣ пайваст шаванд. Аввалан тарбияро аз кӯдакистон оғоз бояд кард. Пасон дар дарсҳои омодагии дифои ҳарбӣ ҷавононро дар руҳияи далерӣ бояд тарбия намуд. Ҳангоми машқварзӣ ва обу тоби бадан корбарӣ бо аслиҳаи ҷангиро барояшон омӯзонд. Китобҳои характери ватандӯстиву ватанхоҳиро бояд талқин кард. Бо онҳое, ки нав аз хизмати ҳарбӣ омадан мулоқотҳо бояд доир кард. Онҳоро тавре бояд пешвоз гирем, ки дигарон, хоса ҷавонон ҳавас намоянд. 

Ба ҳама маълум аст, ки шумораи шахсони синну соли даъватӣ нисбат ба талаботи воқеии Қувваҳои Мусаллаҳ бамаротиб зиёд мебошад ва ҳар сол танҳо 5-10 фоизи шаҳрвандони синни даъватӣ ба хизмати ҳарбӣ даъват карда мешаванд. Боқимондаи онҳо тайёрии ҳарбӣ намегузаранд ва дар ҳолати зарурӣ сафарбар намудани онҳо ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳ самарабахш намебошад. Шумораи нисбатан зиёди шаҳрвандон тайёрии ҳарбиро гузаш¬та, бо ёд кардани савганди ҳарбӣ ба ҳайати эҳтиётӣ ворид гарданд ва ҳангоми эълон намудани сафарбарӣ барои пуррагардонии қисму воҳид¬ҳои ҳарбӣ ҷалб карда шаванд хубтар мешавад.

Масалан, солҳои охир дар кори даъват ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳ мушкилот пайдо шудааст: ҳар сол зиёда аз 60 ҳазор ҷавонписар синфи ёздаҳро хатм мекунанд, вале барои даъвати 20 ҳазор аскар ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳ бар дӯши Вазорати мудофиа мушкилоти сангине бор мешавад. Қабули Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон “Дар бораи уҳдадории ҳарбӣ ва хизмати ҳарбӣ” имкон медиҳад, ки даъват ба сафи Қувваҳои Мусаллаҳ ба низом дароварда мешавад. Қонуни мазкур муносибатҳои ҷамъиятиро оид ба иҷрои уҳдадории ҳарбӣ ва хизмати ҳарбии шаҳрвандони Ҷумҳурии Тоҷикистон ба  танзим медарорад.

Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ҷиҳати ҳавасманд гардонидани шаҳрвандон барои хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ ва ҷолибияти хизмати ҳарбӣ пайваста чораҳо меандешад. Аз ҷумла, ба шахсоне, ки баъди хизмати ҳарбӣ хоҳиши таҳсил дар муассисаҳои таҳсилоти олӣ доранд, зимни супоридани тест дар Маркази миллии тестӣ холҳои иловагӣ дода мешаванд. Инчунин, марказҳои шуғли аҳолии шаҳру ноҳияҳо вазифадоранд, ки онҳоро бо ҷои кор ва кумакпулӣ таъмин намоянд.

Масъалаи дигар механизми омӯзиши якҷояи Қонуни Ҷумҳурии Тоҷикистон «Дар бораи масъулияти падару модар дар таълиму тарбияи фарзанд» ва Консепсияи тарбияи насли наврас дар муассисаҳои таҳсилоти миёнаи умумӣ ва қисмҳои ҳарбӣ мебошад. Пешниҳод аст, ки дар қисмҳои ҳарбӣ дарси адабиёт, баробар бо дарсҳои техникӣ, ба ҷадвали дарсӣ ворид карда шавад, то ин ки ҷавонон донишро дар бораи адабиёти давраи классикию муосир ҳар чӣ бештар сайқал диҳанд ва бо эҳсоси баланди ифтихор аз кишвари маҳбуб, дӯст доштани Ватан ҳамеша омодаи хидмат дар ҳифзи Ватан бошанд. Чуноне ҳаким Фирдавсӣ фармудааст:

Пароканда лашкар наояд ба кор,

Дусад марди ҷангӣ беҳ аз сад ҳазор.

Мунзифа Раҳимова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 30 апрели 2022

Дида шуд: 416 маротиба

      Пас аз пош хӯрдани Иттиҳоди Шуравӣ ҳама ҷуҳуриҳои собиқи онро бӯҳрони шаддиди сиёсӣ, иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва маърифатӣ фаро гирифта буд. Дар натиҷа робитаҳои иқтисодии ҳаётан муҳимме, ки ин давлатҳоро мепайваст барбод дода шуд, зиндагии мардум тоқатфарсо ва рӯз ба рӯз вазнинтар мегардид, норозигӣ меафзуд. Мо, насли калонсол шоҳиди бевоситаи солҳои аввали истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон мебошем, маҳрумиятҳо ва зиддиятҳо, вазъи мураккаб, душвор ва муташанниҷи кишварро аз сар гузаронидаем. Нооромӣ ва эътирозҳо дар ҷумҳурӣ дар авҷ буд, ҳамоишҳо ва роҳпаймоиҳои беохир ҳаёти бе ин ҳам вазнини мардумро боз ҳам бадтар менамуданд. Ҳизбҳои зиёди сиёсӣ ташкил шуда, мухолифатро байни омма афзуданд. Билохира, ин ҳама душворӣ ва эътирозҳо, зиддияту душманӣ бо ҷанги шаҳрвандӣ анҷомид.

      Бояд қайд кард, ки Иҷлосияи Шонздаҳуми Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон ва ба мақоми Раиси Шӯрои Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон интихоб шудани Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон гардиши куллие дар ҳаёти сиёсӣ, иқтисодӣ ва иҷтимоии Тоҷикистон ба вуҷуд оварда, барои таҳкими пояҳои давлатдории миллии тоҷик нақши муассир гузошт, мамлакатро аз парокандагӣ ва нобудшавӣ боздошт.

      Раванди расидан ба сулҳи тоҷикон низ маҳз аз ҳамин Иҷлосияи таърихӣ оғоз ёфт. Барои расидан ба Сулҳу оштӣ ва Ваҳдати миллӣ саҳми Пешвои миллат беандоза бузург мебошад ва беҳуда мардум Эмомалӣ Раҳмонро меъмори сулҳу ваҳдати тоҷикон намегӯянд. Минбаъд Сарвари давлат тамоми саъю кӯшиши худро маҳз барои хотима гузоштан ба ҷанги шаҳрвандӣ, расидан ба сулҳу оштии миллӣ равона намуданд, чунки бе таъмини сулҳу оромӣ дар мамлакат пешравии иқтисодӣ, иҷтимоӣ ва маънавӣ имконнопазир буд.

      Мо, ки шоҳиди ҷанги бародаркуши кишвар мебошем, аз ҳамин лиҳоз, ба қадри Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ мерасем ва онро эҳтиром менамоем. Медонем, ки сулҳу субот ва ваҳдат дар Тоҷикистон бо осонӣ ба даст наомадааст, нофаҳмӣ, низоъву хусумат, зиддияту душманӣ ва монеаҳои зиеде сади роҳ мешуданд. Барои ҳамин аз ташаббусҳои хирадмандона ва меҳнату заҳмати бузурги Пешвои миллат дар хомӯш кардани алангаи оташи ҷанги шаҳрвандӣ ва барқарор намудани сулҳу субот дар кишвар хуб огоҳ ҳастем. Алҳол, овардани суханони Сарвари давлат оид ба мақом ва арзиши Созишномаро ба маврид меҳисобем: “Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ аз лиҳози аҳамияти фавқулоддаи худ бо Эъломияи истиқлолияти Ҷумҳурии Тоҷикистон дар як радиф меистад. Агар Эъломия дар Тоҷикистон ба таври расмӣ истиқлол ва соҳибихтиёрӣ ато карда бошад, пас Созишнома сулҳу суботро дар сарзамини мо таъмин кард ва миллати моро аз парокандагӣ ва давлатамонро аз нобудӣ наҷот дод.”

      Маҳз, пас аз имзои Созишномаи таърихӣ имконияти ташаккул ва такомули хоҷагии халқи Тоҷикистон ба вуҷуд омад ва ҳама соҳаҳои ҳаётан муҳим инкишоф ёфтанд. Аз ин хотир, бояд ҳар як шахси ватандӯсту ватанпарвар ин неъмати бебаҳо ва нодирро қадр кунад, дӯст дорад ва эҳтиром намояд, зеро ки сулҳу субот, оромӣ ва амният роҳи ягонаи пешравӣ ва ободии кишвар мебошад. Мо бояд аҳамияти Сулҳу ваҳдатро дар шуур ва қалби ҷавонон бо меҳру муҳаббати хосса парвариш намоем, то ин ки онҳо низ ба қадри оромӣ бирасанд, сулҳро ҳифз намоянд ва саҳми арзандаи хешро дар рушди ҷумҳурӣ гузоранд.

      Махсусан, имрӯзҳо, ки вазъи сиёсии ҷаҳон торафт бештар пуршиддат, вазнин ва муташанниҷ мешавад, мақому эътибори Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ ба маротибҳо афзудааст. Чунки он ба роҳбарон ва сиёсатмадорони ҷаҳон воситаи ҳаллу фаслу бартараф намудани ҷангу хунрезӣ, маҳву харобӣ, зиддияту душманӣ, сарсониву саргардонии мардумро бо роҳи осоишта, тариқи гуфушунид пешниҳод мекунад. Бешубҳа, Созишнома мазкур барои аҳли башар ҳамчун намунаи ибрат барои омӯзиш ва пайравӣ солҳо хизмат хоҳад намуд.

         Зафар Раҳмонов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 30 апрели 2022

Дида шуд: 443 маротиба

Дар таҷрибаи давлатдории миллӣ ба хотири таъмини амнияти давлат бо талош ва корбариҳои Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон сулҳ барқарор ва зиндагии шоиста ба мардум таъмин гашт. Пешвои муаззами миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳамеша мардумро ба ватандӯстию хештаншиносӣ даъват мекунанд. Бояд эътироф кард, ки сарвари хирадманди давлатамон пеш аз ҳама худ ватандӯсту ватандори ҳақиқӣ ҳастанд. Чунончи  Пешвои миллат дар баромади худ иброз доштанд: «Вақте  мо ватандустӣ мегӯем,  пеш аз ҳама муҳофизати Ватан  ва тамомияти арзии  кишварро  дар назар дорем. Имрӯз вазифаи ҳар як  шаҳрванди  некхоҳ ва ҳар  тоҷики  ватандӯст аз хурд то бузург  афзуда  ва дастовардҳои  истиқлолият  ва таҳкими рукнҳои давлатдорӣ аст, ки яке аз ин  Қувваҳои  мусаллаҳи Ҷумҳурии Тоҷикистон  мебошад.

Имрӯз вазифаи ҷоноҷони ҳар яки мост, ки ҷиҳати пешрафти мамлакатамон ҳар лаҳзаву сонияҳо андешида бошем. Зеро бегонае ғами тарақӣӣёти миллат, беҳбудии зиндагониамонро ба ҷуз мо намеандешад. Ба ҷуз худи мо ва сарвари фархундамиллати давлати мо. Маҳз ба ҳамин хотир, тавре ки модарамонро аз ҳамаи оризаҳо эмин медорем бояд Ватанро низ чунин гироми дошта онро ҳифзу ҳимоя кунем. Ба он хотир, ки Ватан низ ба мисоли модар басо муқаддасу гиромист ва пос доштани он ҳифозат аз чашми бадбинон фазифаи мост нангу номуси ватандории ҳар як ҷавонмарди худогоҳу масъулиятшинос аст.

Моро мебояд, ки миллату мардуми замоне азияткашидаи худро минбаъд сахт эҳтиёт намоем, қадри имрӯзи озодиро дониста, барои пойдории он заҳматҳои софдилона кашем. Нагузорем, ки он ба ихтьиёри бегонае монда, ба харобазори асри гузашта мубаддал гардад. Ҳамон халқеро, ки ҳоло ҷавон асту мустақилияташро бар ивази ҳазорҳо ҷони абармардони шуҷои миллат ба даст овардааст, ҳоло ҳама экстремисти диниро, ки бадхоҳон эътироф менамоянд,  барои пояндагии суботи кишвар маҳкум менамоем. Халқи мо тарафдори озодиву ваҳдат, сулҳу амният ва истиқлолият  ҳастанд ва дар муттахидии якдигар онро қувваи душманони Тоҷӣкистонро шикаст медиҳем, ба хотире ки он ба амнияти миллии мо халал таҳдид менамояд.

Бояд зикр  кард, ки  ҷавонони мо  сафҳои  артиши  миллиро натанхо  ҷои адо  кардани  қарзи  фарзандӣ  ҳамчун  мактаби  камолоти инсонӣ ва  шуҷоати  мардонагӣ ҳисоб мекунанд.  Зиддияте, ки ҷавонписарон ва коркунони соҳаҳои  дахлдор алайҳи  душмани  Ватан  шуҷоату мардонагӣ нишон додаанд, ин аз шуҷоату мардонаги  омӯхтан,  мақаддастарин  арзиши  ҳаёт,  дӯст доштан  ва содиқона  муҳофизат  кардани хоки Ватани азиз  шаҳодат  медиҳад. Ин аст қарзи инсонӣ, нангу  номуси ватандорӣ.

Замира Махкамова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд         

Нашр шуд: 30 апрели 2022

Дида шуд: 418 маротиба

Қарни 21 айёми гулгулшукуфоӣ ва тараққиёти илму техника  буда, моро водор менамояд, ки дониши худро баланд бардорем ва барои гулгулшукуфоии Тоҷикистони озоду соҳибстиқлол ҳиссагузор бошем. Пеш аз ҳама дар пеши мо вазифаи аз ҳама муқаддас муҳофизати марзу буми кишвари азизамон - Тоҷикистон истодааст, ки мо бояд зиракии сиёсии хешро боло бардорем ва нагузорем, ки ҳаргуна афроди зишт ба монанди ғояҳои ҳизби ба номи террористиву экстремистии наҳзати ислом дар шуури мо ақидаҳои номатлуби терроризм ва экстремизимро ҷой диҳад.

 Терроризм (даҳшатафканӣ) шакли ниҳоии хатарноки ифротгароӣ дар миқиёси ҷаҳон мебошад ва беш аз ҳама ба одамони бегуноҳ таҳдид менамояд.

       Дар давоми 20-30 соли охир амалиётҳои террористӣ ва экстремистӣ доираи васеи мамалакатҳои ҷаҳонро фаро гирифта, хатари терроризм ва экстремизм ҳамчун як вабои аср аз таъсири яроқу аслиҳаи атомӣ ҳам зиёдтару даҳшатноктар гардидааст.

      Кушторҳои бераҳмонаю ҳаводиси даҳшатбори террористӣ сокинони сайёраро дар ҳоли нигаронӣ қарор дода, таҳдиди хатарҳо ба аҳли башар ҳамоно домангири ҷаҳони муосир гардидааст. Дар ҷаҳони имрӯза кишваре  нест, ки аз таъсири гурӯҳои террористӣ дар олам нигарон набошад.

         Террор ин таҳдид ба тамаддуни умумибашарӣ буда, террористон арзишҳои олии умумибашарӣ, миллӣ ва динию мазҳабиро зери по карда, бо мақсади амалӣ гардонидани ҳадафҳои ғайриинсонии худ ба зӯроварӣ, даҳшату ҳароси мардуми бегуноҳ, куштори занону кӯдакон, вайрону валангор намудани мероси фарҳангии бостонии халқу миллатҳо даст мезананд.

           Имрӯз аз ҳодисаҳои харобовари дар давлатҳои Шарқи Наздик ба вуҷудомада хулоса баровардан мумкин аст, ки васеъ гардидани амалиётҳои террористӣ ва умуман терроризми байналхалқӣ ин маҳсули давлатҳои абарқудрати ҷаҳон ба мақсади пиёда намудани ҳадафҳои геополитикии худ мебошад. Ин давлатҳои абарқудрат бо мақсади фароҳам овардани “Озодиву демократия”, баҳонаи барҳам додани “Диктаторҳо“, кофтукови беасоси яроқи химиявӣ дар ин кишварҳо оташи ҷанги байни мусулмононро аланга андохта, дар заминаи ин нобасомониҳо боигарии ин кишварҳоро ба манфиати давлатҳои худ истифода бурда истодааст.

            Аз таъсири “дилсӯзиҳои кишварҳои Ғарб” имрӯз зидагии мардуми Либия, Ироқ, Сурия ва Яман харобу коста шуда, шаҳрҳои ободу зебои ин кишварҳо ба харобазор табдил ёфтаанд. Мардуми фирефташуда дар пайи инқилобҳо осоиши рӯзгори худро аз даст додаанд. Дар Либия пеш аз “инқилоб”-и таҳмилдодаи ғарб маоши халқи заҳматкаш дар қиёс ба давлатҳои манотиқи Африқо ва ҳатто Аврупо ба  маротиб зиёд ва фарқкунанда буд. Барои таваллуди ҳар кӯдак аз ҷониби давлат 2 000 ҳазор доллар, барои навхонадорон 64 000 ҳазор доллар ва барои бекорон ҳар моҳ 730 доллар пардохт мешуд. Таҳсил, табобат, барқ ва об ройгон буду 50%-и автомобиле, ки шаҳрванд мехарид, аз буҷаи давлат пардохт мешуд. Алҳол мардуми фиребхӯрдаи ин кишвар, “Ошиқи демократия ва озодии Ғарб”, аз ин зиндагии осудаҳолона носипосӣ карда, дар пайи инқилоби тарҳрезишуда қурбони ҳавою ҳаваси демократияи ғарб гардиданд. Мардуми ин кишвар саросар дар ҳоли табоҳ  ва гуруснагию нодорӣ қарор доранд.

       Чунин мисолҳоро аз ҳаёти пеш аз “Инқилоб”-и мардумони Ироқ ва Сурия низ овардан мумкин аст. Ҳамаи ин бадбахтиҳои ба сари мардуми Шарқи Наздик омада аз амалиётҳои террористӣ, аз кирдорҳои ифротгарои исломӣ мебошанд. Ин қувваҳои иртиҷоӣ дар зери ниқоби дини мубини Ислом кирдорҳои  бадхоҳонаю ғайриинсононаи худро баҳри ба даст овардани ҳадафҳояшон истифода бурда истодаанд. Ҳамин гуна шеваи муборизаро алайҳои озодиву тинҷӣ Ҳизби наҳзати исломи Тоҷикистон пеш бурданӣ мешаванд.  Имрӯз ҳар фарди солимфикри тоҷик бояд аз таҷрибаи талхи солҳои 90-уми қарни гузашта ва ҳолати имрӯзаи  мардумони Шарқи Наздик хулосаи зарурӣ бароварда, сулҳу суботи устувор, Истиқлолияти давлатии Тоҷикистон, зиндагии орому осудаи мардумро чун гавҳараки чашм муҳофизат намояд. Зуҳуроти даҳшатовари терроризм аксаран таҳти шиори динию мазҳабӣ сурат гирифта истодаанд, ки онҳо аслан ба дини мубини Ислом иртибот надоранд. Дар асл бошад дини Ислом терроризм ва экстремизмро шадидан маҳкум намуда, мусулмононро ба ваҳдату баробарӣ, раҳму шафқат, эҳтироми байни ҳамдигарӣ раҳнамоӣ мекунад.

 Мо, ҷавонон пеш аз ҳама пайрави Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон буда, тамоми донишу малакаи худро баҳри рушду нумуи Тоҷикистони азиз дареғ намедорем.

Сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмон аз минбарҳои баланди СММ ва дигар созмонҳои бонуфузи байналхалқӣ баромад намуда, терроризму экстремизмро маҳкум менамоянд ва Тоҷикистони соҳибистиқлол ҳамеша дар сафи пеш мубориза ба ин зуҳуроти даҳшатноку нафратовар қарор дорад. Пешвои миллат бори дигар дар Паёми имсолаи хеш ба Маҷлиси Олии Ҷумҳурии Тоҷикистон таъкид карданд, ки террорист миллат, Ватан ва дину мазҳаб надошта, мубориза бар зидди зуҳуротҳои терроризму экстремизм муттаҳид шудани ҳамаи кишварҳои дунёро дар пешорӯи ин хатари умумӣ тақозо менамояд.

Афзоиши ҷиноятҳои хусусияти экстремистӣ ва террористӣ дошта ба вусъат ёфтани терроризми байналмиллалӣ, фаъолшавии унсурҳои тундраву ифротгаро, ҷалби ҷавонон ба сафи созмонҳои экстримистиву террористӣ ва иштироки онҳо дар низоъҳои мусаллаҳонаи давлатҳои хориҷӣ мусоидат менамояд.

          Ин нишондоди Паём ҳамаи моро водор ва вазифадор менамояд, ки ҳар як фарди бонангу номус, ватандӯсту ватанпарвар озодию истиқлолият, манфиатҳои амниятӣ ва миллию давлатиро ҳамаҷониба ҳифз намояд. Дар марҳилаи навини таърихи башарият рушд ёфтани фаъолияти таълимотҳои экстримистӣ ва террористӣ ҳамаи моро водор месозад, ки кори доимиро байни ҷавонон, бо мақсади баланд бардоштани маъсулияти онҳо дар таҳкими сулҳу субот, озодию истиқлолияти давлатӣ, таъмини амнияти кишвар самарабахш амалӣ созем. Ба тарбияи ватандӯстона, инсондӯстии ҷавонон, тарғиби ғояҳои инсондӯстӣ, раҳму шафқат, эҳтироми дигар халқу миллатҳо, дину мазҳаби мардумони дигар дар заминаи хиради азалии миллати фарҳангсолор, тамаддунсоз, маънавиятофарини тоҷик хубтару бештар машғул шавем.

Падидаҳои номатлубе, ки берун аз маркази ватани мо аз  қабили тероризим ва экстремизм таҳдид менамояд вабои аср буда, хеҷ гоҳ ақидаи мо ҷавонони Ватан дӯсту меҳанпарастро заҳролуд карда наметаванад, зеро мо соҳиби Ватани азиз, фарҳанги воло ва таърихи куҳанро доро ҳастем.

Шарифҷон Сатторов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 30 апрели 2022

Дида шуд: 560 маротиба