- Шумо дар инҷо:
-
Асосӣ
- Хабарҳо
Таджикистан – это государство народ, которой принадлежит к священной религии ислам. Религией, которая является источником мира и добра. К сожалению, из-за социально-экономических проблем, к которым можно отнести уровень коррупции и безработицы, неустойчивое финансовое положение некоторые террористические организации, в том числе ПИВТ, постоянно пытаются создать в республике ситуацию, направленную против Правительства РТ, а также основываясь на социально-экономические проблемы пытается внушить неверность политической системы молодежи страны.
В настоящее время, чтобы не допустить присоединение таджикской молодежи к террористическим организациям вузам страны следует в разрезе их воспитательной работы в правильном направлении повысить знания о священной религии ислам и конечно же о деятельности и целях политических организаций, направленных на нарушение спокойствия и мира в стране.
Ввиду запрещенности деятельности таких организаций в стане террористические группировки создают оппозиционные группировки за рубежом. Например, М. Кабири вместе со своими саратниками начали развивать деятельности ПИВТ в нескольких европейских странах. Студенческой молодежи следует знать, что к террористическим организация действующим за пределами республики относится Национальный Альянс Таджикистана в Варшаве, который включает в себя Партию Исламского Возрождения, Форум свободно мыслящих Таджикистана, Ассоциация мигрантов Центральной Азии, где лидером оппозиционной стороны Таджикистана является М. Кабири.
Выше было отмечено, что используя социально-экономические проблемы страны, в частности нелегкое положение мигрантов за рубежом, ПИВТ умело навязывает свои интересы при поддержке иностранных государств. Такого рода зарубежная финансовая поддержка навязывает молодежи нашей страны свои интересы. А такие как М. Кабири, не беря во внимание, что может повлечь за собой их борьба, какие могут быть жертвы, используя преданность и приверженность большинства населения, в частности молодежи, священной религии ислам просто на просто слепо рвутся к власти.
Против целей ПИВТ, сеющих ненависть к нашей родин и системе ее управления следует бороться путем разъяснения народу настоящих ценностей террористических организаций, воспитания в подрастающем поколении и молодежи любви и преданности родине, благодарности Всевышнему и руководству страны за мир и спокойствие, благополучие и стабильность и путем формирования идеологии и целей объединяющих взрослых и молодежь, за которые готовы бороться все слои населения.
Гулнора Юсупова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 479 маротиба
Дар айни замон самтҳои асосии терроризми муосир ҷудо карда мешаванд:
Терроризми сиёсӣ (иҷтимоъӣ) як тактикаи муборизаи сиёсӣ мебошад, ки аз тарафи субъектҳои сиёсии зӯровар бо максади куллан ё қисман тағйир додани сохти конститутсионӣ ё сохти иқтисодии мамлакат (ё дар таҳдиди истифода шудан) истифода бурда мешавад. Субъектҳои терроризми сиёсӣ, чун қоида, партияҳои радикалии сиёсй, гурӯҳҳои алоҳида дар дохили партияҳо ё ҷамъияту иттиходияҳо, ташкилотҳои ифротӣ, ки шаклҳои ҳуқуқии муборизаи сиёсиро инкор мекунанд ва ба фишори зӯроварӣ такя мекунанд.
Терроризми миллатгароӣ дар таъқиби бартарии миллат ё нажоди муайян ифода ёфта, ба барангехтани таҳаммулнопазирии миллӣ, нафрат нисбат ба намояндагони халқҳои дигар нигаронида шуда, ҳадафи он бо даҳшад аз байн бурдани миллати дигар мебошад.
Терроризми динӣ дар таҳаммулнопазирии шадид нисбат ба намояндагони динҳои гуногун ё бархӯрди оштинопазир дар доираи як эътиқод зоҳир мешавад.
Имрӯз тақрибан 200 намуди амали муосири террористӣ мавҷуд аст. Асосан инҳоянд:
- терроризми технологӣ;
- терроризми ҷиноӣ;
- кибертерроризм
Биотерроризм аз ҷониби террористон истифода бурдани микроорганизмҳои сироятҳои хатарнок мебошад, ки метавонад дар муддати кӯтоҳтарин боиси эпидемияҳои миқёси васеъ гардад.
Терроризми экологӣ - таъсири террористон ба муҳити табиӣ, ки дар оянда мавҷудияти инсон мушкил ё умуман ғайриимкон хоҳад буд.
Терроризми ҷиноятӣ аз ҷониби ҷинояткорон истифода бурдани усулҳои зӯроварӣ ва тарсондан, ки аз амалияи созмонҳои террористӣ гирифта шудааст, иборат аст.
Кибертерроризм яке аз шаклҳои терроризми баландтехнологӣ мебошад. Ин шакли терроризм аз сабаби осебпазирии зиёди системаҳои компютерӣ барои идоракунии инфрасохтори муҳим (нақлиёт, нерӯгоҳҳои барқи атомӣ, обтаъминкунӣ ва энергетикӣ), ки ба Интернет пайвастанд, нигаронии хоси коршиносонро дорад.
Шарифҷон Сатторов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 437 маротиба
Ватан - калимаи зебо ва ҳуҷастаест, ки бо шуниданаш хонаву дар, гаҳвора ва модар пеши назар меояд. Педагоги машҳури рус В.А.Сухомлинский мафҳуми «Ватан»-ро одилона ба мафҳумҳои «инсон», «маънои зиндагӣ», «меҳнат», «қарз», «оила», «забони модарӣ», «муҳити табиат», «садоқат» алоқаманд мекунад. Бале, Ватан сарнавишту қисмати ҳар як инсон, модари мушфиқу меҳрубон аст. Агар модари аслӣ моро ба дунё оварда бошад, Ватан ба сарамон дасти навозишкорона гузошта, барои идомаи зиндагии рангин оѓӯш кушодааст.
Халқи тоҷик аз шумори он миллатҳоест, ки марзу буми худро хеле дӯст медорад ва барои ҳастии он ҷоннисорӣ мекунад. Дар олам чанд муқаддасоти ягона ва такрорнашавандае мавҷуд acт, ки Модару Ватан низ ба он шомил ҳастанд.
Baтан ифтихор, сарвати бебаҳо, шаъну шараф, ноёбтарин неъматест, ки онро ба ҳеҷ ганҷе наметавон иваз намуд. Оромиву шукуҳ ва шукуфоии Ватан ба масъулияти ҳар як сокини он вобаста acт. Aгар Ватан орому осуда бошад, дар саросари он cyлҳу субот ҳукмрон буда, нозу неъмат фаровон гашта, муҳаббати мардум меафзояд.
Myҳaббат ба Ватан асосан дар даврони кӯдакӣ зоҳир шуда, минбаъд ташаккул меёбад. Муҳимтар аз ҳама кӯдакон бояд аз хурдсолӣ ба мафҳумҳои сулҳ, дӯстӣ, озодӣ, ваҳдати миллӣ сарфаҳм раванд. Ин кор пеш аз ҳама маҳсули тарбияи оила, ҷомеа ва мактаб аст. Бино бар ин дар мактабҳо фазои сулҳ, ваҳдат, ватандӯстӣ, меҳанпарастӣ, ваҳдату муқаддасоти Тоҷикистон ҳукмфармо, танинандоз ва дар мадди аввал бояд қарор гирад. Тарбияи ҳисси ватандӯстӣ ва инсонгароӣ дар ҳамаи замонҳо яке аз масъалаҳои муҳим ва заҳматталаби ҷамъиятӣ шуморида шуда, ин мафҳум то ҳол идома ёфта истодааст. Воқеан, хизмат ба Ватан қарзи ҳар шаҳрванд буда, далериву ҷасурӣ ва ҷавонмардии ҳар нафари бонангу номусро талаб мекунад. Хизмат дар сафи Қувваҳои Мусаллаҳ боиси ифтихору сарбаландист. Ҷавононро бояд аз даврони мактабхонӣ ба хизмати Ватан омода кард. Дар мактабҳои миёна зарурати хизмати ҳарбиро амиқу дақиқ бояд омӯзонид. Ҳар ҷавон пас аз хатми мактаб бояд хизмат ба Ватанро вазифаи аввалиндараҷа донад. Барои насли ҷавон яке аз муҳимтарин мактаби обутоб хизмати ҳарбӣ аст. Маҳз дар ҳамин ҷо ҷавонписарон шуҷоату мардонагӣ омӯхта, муқаддастарин арзиши ҳаёт дӯст доштан ва содиқона муҳофизат кардани хоки поки Ватани азизро меомӯзанд. Барои ободиву оромӣ, ҳифзу нигаҳбонии он сарбозони Ватан, ҳомиёни марзу буми кишвар ҷонфидоиву хидмати бузург менамоянд.
Ба сарбоз се чизи аз ҳама муқаддасро бовар кардаанд: Ватанро аз бегонагон муҳофизат намудан, модари азизу меҳрубонро посбонӣ намудан ва дар ҷаҳон сулҳро пойдор гардонидан.
Ватанпарастӣ арзиши муқаддас ва яке аз рукнҳои муҳимтарини тарбия мебошад. Тарбияи ватанпарастӣ аз оила, кӯдакистон, мактаб оѓоз шуда, дар ҷомеа, ниҳоят дар сафи Артиши миллӣ рушд меёбад. Дар шуури бачаҳо бедор сохтани ҳисси муҳаббат ба диёр, кишвар ва сарзамин вазифаи падару модарон, ҷомеа ва омӯзгорон мебошад. Чунонки Президенти кишвар Эмомалӣ Раҳмон гуфтаанд: «…ба ҷавонони бонангу номус ва худшиносу ватандӯст, соҳибкорони ҳимматбаланд ва ҳар фарди бонангу номуси миллат муроҷиат карда, мехоҳам бори дигар таъкид намоям, ки ба мардуми шарифи тоҷик ва Ватани маҳбубамон Тоҷикистони соҳибихтиёр, инчунин ба хотири ободии сарзамини аҷдодиамон, пешрафти давлати соҳибистиқлоламон, баланд бардоштани обрӯи он дар арсаи байналмилалӣ ва ҳимояи манфиатҳои миллату давлат бо дасту дилу нияти пок ва содиқонаву поквиҷдонона хизмат кардан вазифаи фарзандӣ ва қарзи имониву инсонии ҳар яки мо ва мақсаду мароми ягонаи мост!».
Тибқи моддаи 43 - юми Конститутсияи Ҷумҳурии Тоҷикистон «Ҳифзи Ватан, ҳимояи манфиати давлат, таҳкими истиқлолият, амният ва иқтидори мудофиавии он вазифаи муқаддаси ҳар шаҳрванд аст».
Муҳайё гардидани шароитҳои хуби хизмат аз ҳар як афсар ва сарбози содиқи Ватан тақозо менамояд, ки хизматро баҳри ободӣ ва тинҷию амонии кишвар сидқан ба ҷо оварда, вазифаҳое, ки дар наздашон гузошта мешавад, бо сари баланд, бошарафона ва саршор аз ҳисси баланди ватандӯстӣ ба ҷо оваранд. Зеро ҳифзи Ватан, таъмини суботу оромӣ, ҳимояи марзу бум ва сокинони онро вазифаи муқаддас ҳисобидаанд.
Дадооев Шаҳбоз, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 522 маротиба
Имрӯзҳо тамоми ҷомеаи башариро зуҳуроти номатлуб чун терроризм ва экстремизм ба ташвиш оварда, ба масъалаи доғи ҷомеаи ҷаҳонӣ табдил ёфтааст. Пӯшида нест, ки фаъолияти ташкилотҳои тундрав ба амнияти миллӣ ва давлатии кишварҳои саросари олам хатари ҷиддӣ эҷод намудааст. Аз ҷумла, натиҷаи ноогоҳӣ, ҷаҳолат, зиёдаравӣ, фирефтаи ҳизбу ҳаракатҳои террористию экстремистӣ шудани қисми муайяни ҷомеа буд, ки воқеаҳои мудҳиши ибтидои солҳи 90-уми асри гузашта ба сари мардуми тоҷик омад.
Баъди соҳибистиқлол шудани Ҷумҳурии Тоҷикистон душманони дохилӣ ва хориҷии кишвар бо саркардаҳои ташкилотҳои террористӣ ва экстремистии наҳзати исломӣ байни минтақаҳои гуногуни кишвар низоъ ва кинаву адоватро паҳн карда, дар ҷумҳурӣ ҷанги шаҳрвандӣ, бесарусомонӣ ва беҳукуматиро ба миён оварданд, ки боиси ба таври кулли фалаҷ гардидани тамоми сохорҳои давлатӣ гардид.
Ин ҷанги хонумонсӯз соли 1997 баъди байни мухолифин ва Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон баста шудани Созишномаи истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ амалан ба охир расид. Мутобиқи Созишномаи басташуда, ки худ номаш бозгӯ аз оштии миллӣ буд, ба намояндагони мухолифони ифротӣ-террористӣ 30% аз вазифаҳои роҳбарикунандаи давлатӣ вогузор карда шуда буд. Чунин амал ҳамчун як имконият барои ислоҳ шудан ва рафторашонро нисбати ҳукумату давлати кишвар дигаргун кардани тарафи мухолифин муфид ба ҳисоб мерафт. Ба таври қонунӣ пазируфтани ташкилоти террористии наҳзатӣ ҳамчун ҳизби сиёсии хусусияти динӣ дошта имконият дод, ки намояндагони ин ҳизб дар мақоми мухталифи давлатӣ, аз ҷумла, ниҳодҳои қудратӣ, ба вазифаҳои масъул таъйин гарданд, ки ин як навъ пайванд ёфтани дину сиёсат дар ҳокимияти сиёсӣ ба ҳисоб мерафт. Вале саркардагону аъзоёни ташкилоти террористии наҳзатӣ бо истифода аз ин имконият дар низоми давлатдории дунявӣ, ҳамчун як ниҳоди исломи сиёсӣ мақоми қонунӣ касб карда, тавонистанд тариқи матбуоти расмии худ ғояи исломи сиёсиро пайваста тарғиб намоянд. Бо ин васила зина ба зина муносибати аъзои ин ташкилоти террористӣ бо ҳукумати кишвар тағйир ёфта, боиси амали мусаллаҳона аз тарафи ташкилоти террористии наҳзати исломӣ дар моҳи сентябри соли 2015 гардид.
Ба ҳамагон маълум аст, ки дар Ҷумҳурии Тоҷикистон аз соли 2015 ҲНИ ҳамчун ташкилоти террористӣ-экстремистӣ эълон карда шуда, фаъолияташ дар қаламрави кишвар қатъ карда шудааст.
Имрӯз саркардаи фирории ташкилоти террористии наҳзати исломӣ бо ҳаммаслаконаш фаъолияташро дар хориҷи кишвар ба роҳ монда, ҳадафҳои нопоки худро нисбат ба давлату миллати тоҷик идома дода истодаанд. Аммо, хушбахтона метавонем гӯем, ки мардуми сарбаланди Тоҷикистон заррае ба ин хоинони давлату миллат таваҷҷӯҳе надоранд ва ба муқобили онҳо муборизаи доимӣ бурда истодаанд ва мубориза хоҳанд бурд.
Раҳмонқулова Л.З., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 429 маротиба
Дар Ҷумҳурии Тоҷикистон санаи 2 августи соли 2011 қонун таҳти фармони № 762 қабул карда шуд, ки он оид ба масъулияти падару модарон дар таълиму тарбияи фарзандон дар руҳияи инсондӯстӣ, ватандӯстӣ, эҳтиром ба арзишҳои миллӣ, умумибашарӣ ва фарҳангӣ, инчунин ҳифзи ҳуқуқу манфиатҳои кӯдакон мебошад. Беҳуда ин қонун қабул карда нашудааст, зеро имрӯз оила ҳамчун институти иҷтимоӣ ва унсури асосии ҳар ҷомеа бо маҷмӯи меъёрҳои иҷтимоию ҳуқуқӣ, муҳозот, меъёрҳои рафтор, ҳуқуқ ва ӯҳдадориҳое ифода ёфтааст, ки муносибатҳои дохили оиларо танзим мекунанд. Тарбияи шаҳрванди оянда маҳз дар оила оғоз мешавад, ки волидайн ва хешовандони наздик бояд дар кӯдак чунин ҳиссиёт ва арзишҳо, аз қабили арҷ гузоштан ба пирон, ҳуввияти миллӣ, ёрии ҳамдигарӣ, ватандӯстӣ, шаҳрвандӣ, ҳамдардӣ, раҳмдилӣ ва масъулияти якҷояро дар кӯдак гузоранд ва тарбия кунанд.
Мутобиқан, шароити мушаххаси таърихӣ, иҷтимоӣ ва сиёсӣ дар давлат барои ташаккули ҷаҳонбинии мувофиқ, системаи тамоюли арзишӣ дар ноболиғон, иҷтимоикунонии ибтидоии онҳо ва омодагӣ ба ҳаёти мустақилонаро талаб мекунад
Бешубҳа, марказ ва тавлидкунандаи ин равандҳои таълимӣ, тарбиявӣ, равонӣ-педагогӣ, ҳуқуқӣ ва иҷтимоӣ бояд оила бошад, ки номутаносибии онҳо боиси инҳирофоти мухталиф дар муҳити наврасӣ, аз ҷумла шавқу ҳавас (ва ҳатто васвосӣ) ба идеологияи харобиовар, арзишҳои хаёлии либералӣ ва ғояҳои инқилобӣ, таҳаммулпазирии бардурӯғ ва ивазкунандаи онҳо мегардад. Дар бадтарин ҳолати рушд вазъияти гуфташуда, боиси содир шудани кирдорҳои ғайриқонунӣ ба амнияти ҷамъият, ба асосҳои сохти конститутсионӣ ва амнияти давлат, сулҳу амнияти башарият мегарданд.
Қайд кардан лозим аст, ки мушкилоти моддӣ ё маънавӣ дар оила, набудани алоқаи байни фарзандон ва падару модар, инчунин аз ҳад зиёд муҳофизат кардани онҳо, нофаҳмӣ байни онҳо, вайрон шудани муносибатҳои «оила- мактаб» ва ғарқ шудани наврасон ба фазои маҷозӣ зуҳури зуҳуроти номатлуб, аз қабили зӯроварӣ, таҷовуз, нашъамандӣ, худкушӣ ва ғайраро муайян мекунад. Аз ин рӯ, ин микроҷамъият бояд муҳити асосии таълим, макони нигоҳдорӣ, воситаи интиқоли иттилоот, фарҳанг ва арзишҳои анъанавии ҷомеа боқӣ монда, барои нашъунамои муносиб ва камолоти мукаммали наврас дастгирии эмотсионалӣ, моддӣ ва иҷтимоиро таъмин намояд.
Ҳамин тавр, нақш ва аҳамияти оила нисбат ба ноболиғоне, ки бо таъсири ташкилотчиён ва идеологҳои ҷаҳонбинии харобиовар гирифтор шудаанд, дар амалҳои экстремистӣ ва террористӣ ҷалб шуда истодаанд ё аллакай иштирок доранду дар ҳуқуқвайронкунӣ даст доштаанд, хеле меафзояд. Асоси пешгирии такрори чунин каҷравӣ набояд мақомоти ҳифзи ҳуқуқ, балки назорати тарзи зиндагӣ ва доираи иҷтимоии кӯдак аз ҷониби наздикон ва дӯстони ӯ бошад. Дар баробари чунин мушоҳидаҳо на танҳо таъсири номатлубро ба наврасони кӯча балки муҳити чиноятиро низ истисно кардан мумкин аст. Рафтори зиддиҷамъиятии онҳоро бояд ба шавку ҳаваси асоси амали мусбӣ дошта иваз кунонида, ҳамаҷониба вақти холигии онҳоро бо кори фоиданоки ҷамъиятӣ таъмин намудан зарур аст.
Дар охир гуфтан лозим аст, ки оила дар ҳар сурат бояд нақши калидӣ, пешбарӣ ва стратегиро дар пешгирии ифротгароӣ ва терроризм дошта бошад. Дар пояи кори тарбиявӣ бо аъзоёни нави ҷамъият, бартаридошта дар секунчаи «падару модар — фарзанд — мактаб» ҳамчун санги асосӣ боқӣ мемонад. Ба ибораи дигар, мо ин мулоҳизаеро ҷонибдорӣ мекунем, ки кӯдакон барои волидон ҳамеша кӯдак боқӣ мемонанд, аз ин рӯ, нақши тарбиявии хешовандон ва дӯстон дар маҳаллаи мавриди омӯзиш набояд аҳамияти худро гум кунад ва ҳатто дар давраи ҳаёти мустақилонаи кӯдак ба ҷои дуюм гузошта шавад, яъне бояд характери муҳим дошта бошад.
Қосимова М.Ҳ., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 515 маротиба
Ҳунарҳои мардумӣ на танҳо мероси таърихиву бадеӣ, балки қисми муҳими фарҳанги маънавии замони муосир маҳсуб меёбад. Новобаста аз он, ки имрўзҳо фарҳанги анъанавӣ дар мадди назари ҷомеаи навини Тоҷикистон, сиёсати фарҳангии давлати ҷавони соҳибистиқлоламон қарор дорад, мо қадамҳои аввалинро бо иродатмандии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалтӣ Раҳмон баҳри дарки ин таҷрибаи пурғановат гузошта истодаем. Ин имконият медиҳад, ки фарҳанги миллиамонро бо фарҳанги дигар халқиятҳо муқоиса намоем ва бо ин роҳ мансубияти этникии халқамонро дар соҳаи анъанаҳои фарҳангӣ дарк намоем. Омўхтан ва эҳё намудани ҳунарҳои бадеӣ имконият медиҳанд, муайян намоем, ки то кадом андоза онҳо ба ҳаёти имрўзаи мо ворид шудаанд, бо табиати маҳал, тарзи зисти мардум, ривоятҳо, расму оин, урфу одат ва ҷашнҳо чӣ робитае доранд.
Дар доираи рушди ҳунарҳои мардумӣ ва муаррифии шоистаи Тоҷикистон дар арсаи байналмилалӣ бо иқдоми кафедраи технологияи санаоати сабук ва нассоҷии Донишкадаи политехникии Донишгоҳи техникии Тоҷикистон дар шаҳри Хуҷанд озмуни “Ҳунарманди беҳтарин” доир карда шуд. Дар озмун донишҷӯёни факултети муҳандисӣ – технологӣ маҳсули дастони хешро амсоли қӯроқдӯзӣ, зардӯзӣ, ироқидӯзӣ, кашидадӯзӣ ба маъраз гузошта, ҳамчунин дӯхти либоси миллӣ, аврупоиро пешкаши ҳозирин намуданд.
Бояд гуфт, ки баргузории озмун ба тариқи анъанавӣ ҳар сол бо иқдоми директори донишкада, номзади илмҳои техникӣ Саидӣ Дилафрӯз Раббизода сурат гирифта, беҳтаринҳо бо Ифтихорнома ва тӯҳфаҳои хотиравӣ тақдиронида мешаванд.
- Дида шуд: 473 маротиба
Ифротгарию ҷангҷўи дар кадом намуде, ки набошад кирдори ношоиста буда, миёни мардум иғвою дасисаҳои беасосро паҳн мекунад. Ва ин таъсирҳо нисбат ба марудми бегуноҳ танҳо ҷабр мекунад. Имрўз мардумони сулҳпарвар ҳама гуна ҷангу низоъҳое, ки аз ҷониби наҳзатиҳо сар зада буд, ба онҲо нафрат дошта амалҳои нангину хунину онҳоро маҳкум менамояд. Зеро милати тоҷик аз азал дар тамоми олам тарафдори сулҳи боамон буд ва хоҳад монд.
Мо мардуми ваҳдатшиори тоҷик фахр аз он дорем, ки дар чунин як Ватани биҳиштосо ва рӯз то рӯз пешрафта зисту зиндагонӣ дорем. Аммо таассуфовар он аст, ки бо ин ҳама озодию побарҷоии миллатамон хоиноне мехоҳанд, кишварро нотинҷ гардонанд. Зеро пешравиҳои миллати моро чашми дидан надоранд.
Миллати тоҷик ба хотири ҳифзи манфиатҳои милливу маънавии хеш ҳамеша талош мекард ва хоҳад кард. Натиҷаи ҳамин талошҳо, дури аз тафриту ҷанг ва нооромӣ буд, ки барои ба даст овардани Истиқлолияти давлатӣ солҳо мубориза бурд ва мушарраф ҳам шуд. Агар мо барои ободии диёри азизамон талош накунем, бовар кунед бегонае омада хону макони моро обод нахоҳад кард. Маҳз ба ҳамин хотир вазифаи ҷоноҷони мост, ки як порчаи онро аз дасти наҳзатиҳое, ки хоки миллати тоҷикро пош додани шуданд эмин дорем.
Агар наҳзатиҳо бо роҳбарии Кабирӣ барои мустаҳкамии миллати тоҷик талош мекард имрӯз миллат боз ҳам мешукуфт. Хушбахтона бо набудани наҳзатиҳо мо ба шукуфтанҳову сабзишҳои ҷадид муяссар гашта истодааем.
Агар имруз мо соҳибистиқлолу соҳибиқбол гашта бошем, пас ин ба шарофати Пешвои миллати тоҷикон ба даст омадааст. Зеро сарвари фархундасози мо ҳамеша паи ободгариву созандагӣ ҳастанд.
Маълум аст, ки вазъи иҷтимоӣ, сиёсӣ, иқтисодӣ ва маънавии ҷомеаи ҳар як мамлакат ба раванди таъмини дастовардҳои миллӣ ва амнияти сартосарии он таъсири амиқ дорад.
Оромиву суботи ҷомеа, амният ва осудагии шаҳрвандон беҳтарин дастовардҳои Тоҷикистони соҳибистиқлол маҳсуб ёфта пойдориаш ба ҳар як фарди бонангу ораш тавъам аст. Лек хело афсўсовар аст, вақте пайдо мешаванд шахсони алоҳидае, ки суботи ҷомеаро бо амалҳои худ доғдор намуда, оқибати аъмоли касеву худро намеандешанд.
Бояд тазаккур дод, ки хоҳу нохоҳ ояндаи ҳар як қавму миллат аз ҷавонон вобастагии калон доррад. Ва агар инро ба таври вазифагузорӣ баён намоем, метавон гуфт, ки ояндаи моро танҳо ҷавонони соҳибкасбу бомаданият метавонад, дурахшон созад, ҷамъияти инсониро аз ҳар гуна олудагиҳои нопок ҳифзу ҳимоя созад. Танҳо барои аз ҷиҳати илму техника, фарҳангу маданият ва иктисодиёту иҷтимоиёт ҷавонон беш аз пеш талош намоянд, то дар густариши ин ҳадаф саҳми сазовору амиқ дошта бошанд.
Бо вуҷуди ин, ки муаммои пешравии ҷомеаро ба ҷавонони ояндасоз нисбат дода, дурахшонии ояндаро бо ин қишри ҷомеа бовар мекунанд, заминаи асосиро мо устодону донишварон мегузорем ва рисолати асосии ҷавононро бар онҳо талқин менамоем, ки ба ин эътимоду бовариҳо сазовор гардида, ба хотири пешрафти ҷомеаи ҷаҳонӣ, чун як гурӯҳи ҷавонони ояндасоз саҳм гиранд.
Моҳира Ақилова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 649 маротиба
Сулҳу оромӣ яке аз неъматҳои бузурги инсонӣ мебошад. Ҳаёти осуда, рушди ҷомеа ҳама ба ин неъмати бузург вобаста аст. Ҷиҳати ба даст овардан ва пойдор нигоҳ доштани ин ганҷи бебаҳо қаҳрамонфарзандони ин сарзамин ҷони худро сипар кардаанд. Танҳо месазад, шукронаи ин рӯзгори ободро намоему ба Ватани азизу маҳбуб дар хидмат бошем. Мусаллам аст, ки мо дар асри техналогияи муосир зиндагӣ дорем. Нафаре нест, ки аз интернет ва шабакаҳои иҷтимоӣ истифода набурда бошанд. Ҷавононе ҳастанд бо ёрии истифодаи интернет ва шабакаҳои иҷтимоӣ тиҷоратро ба роҳ мондаанд, таҳсил мегиранд ва таҷриба омӯхта барои пешрафти халқу Ватан ҳиссагузор шуда истодаанд. Мутассифона нафароне ҳам ҳастанд, ки аз ин имкониятҳо дуруст истифода бурда наметавонем. Дар шабакаҳои иҷтимоӣ бо ҳар гуна андешаҳои ботилу ғаразнок аз ҷумла ақидаҳои поки дини исломро ниқоб карда осоиштагии Ватани маҳбубамонро халалдор месозанд. Ин қабил ифротгарон аз ҷумлаи шайотин ҳастанд, ки бо истифодаи найрангҳои пасипардагии худ манфиатҳои худро ба даст меоранд, ҳамчунин ҷавонони ноогоҳро ба доми худ мекашанд. Боиси нигаронист, ки аз зумраи гумроҳшудагон ҷавондухтарон низ зиёд мебошанд. Имрӯз интернетро ба дарвозаи бозе шабоҳат додан мумкин аст, ки инсонро ба ҷаҳони пуртаззод мебарад. Кас метавонад бо воситаи интернет ба андешаҳо, фарҳангҳо, расму оинҳо бархурди ақидаҳо дучор шавад. Ин раванд инсони ноогоҳро ба мағзшуӣ, оварда расонида, аз фарҳангу тамаддуни аслии хеш ҷудо созад. Ҷаҳон дар муборизаи иттилоотию идеологӣ қарор дошта, аз ҳар инсони огаҳ зиракии сиёсӣ, фарҳанги баланди истифодаи шабакаҳо ва мавқеъгири устуворро ба манфиати халку миллат тақозо менамояд. Ҳар як ҷавони бонанги кишварро ки аз шароити беҳтарини кори зиндагӣ бархурдор аст месазад то андешаю фаъолияти худро дар роҳи манфиат овардан ба миллати азиз ва халқи шарифи Тоҷикистон масраф намояд. Дӯстори Ватан ва пайрави арзандаи Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон бошад. Бузурги насли имрӯзи давлати соҳибистиқлол-Тоҷикистони азизро зарур аст, дар ҳама аъмол намуда буда, зиракии сиёсӣ аз ҷумлаи истифодаи шабакаҳои иҷтимоиро зери назорати мафкуравии худ қарор бидиҳад, зеро ҳифзи сулҳу осоиштагии кишвар рисолати бузург маҳсуб меёбад.
Тоҷибой Бойматов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 485 маротиба
Ҳар яки мову шумо огоҳ ҳастем, ки ҷаҳон имрӯз дар раванди тараққиёти технологӣ қарор дорадва ҳар як кишвари олам мехоҳад, ки ҳамқадами замон бошад ва мкрдумаш низ аз он истифода баранд. Тоҷикистон низ аз зумраи он кишварҳое, мебошад, ки дар асри 21- бештар технологияҳои мусирро дар раванди давлатдорӣ истифода бурда истодааст. Шаҳрвандон низ аз шабакаҳои иҷтимоӣ ва технологияҳо васеъ истифода намуда ҳамқадами замон гардида истодаанд. Ҳастанд гурӯҳҳои манфиатҷӯе, ки барои ноором сохтани кишварҳои тамоми олам нақшаҳои муғризона кашида, аз паи амалинамудани онҳо мегарданд, ва аз барои он ватану миллати худро мефурӯшанд. Муҳиддин Кабирӣ яке аз чунин нафарон буда аз вазъиятҳои баамаломадаи Қазоқистон ва санаи 28 –уми январи соли равон дар марзи Қирғизистон ва Тоҷикистон ба ҷонибдории гурӯҳҳои ифротӣ суханронӣ намуда ҳукумати кишвари моро танқид намуд, ки ин далели хиёнаткории онҳо мебошад. Хиёнат ба ваттану миллат гуноҳи нобахшиданист. Ҷавонони бо нангу номус ва миллатдӯсти моро месазад, ки ҳисии хештаншиносиро боз ҳам баланд намуда барои ободии ватани худ тамоми нерӯ ва тавоноии хешро сарфа намоянд. Манфиатҷуии ин гурӯҳи муғриз моро водор мсозад, ки зиракии сиёсии хешро аз даст надода боз ҳам ҳушёр ва огоҳ бошем, то андешаҳои худноогоҳон ва ватанфурӯшон майнаи сари моро олудаи ҳар гуна ақидаҳои палид насозанд. Саривақт ба онҳо ҷавоби дандоншикан диҳем.
Исматулло Норов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 494 маротиба
Дар фалсафаи давлатдории Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ – Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон дар баробари таъсиси давлати демократӣ, ҳуқуқбунёд ва дунявӣ дар Тоҷикистон эҷоди низоми ҷадиди иқтисодӣ - низоме, ки ба таҳкими пояҳои Истиқлоли давлатӣ мусоид бошад ва барои пайвастани иқтисодиёти кишвар ба низоми ҷаҳонии иқтисодӣ роҳро ҳамвор менамояд, аз аслҳои бунёдгузор ба шумор меравад.
Дар шароити кунунии ҷаҳонишавии равандҳои иқтисодӣ дар Ҷумҳурии Тоҷикистон баҳри таъмини рушди устувори иқтисоди миллӣ қадамҳои устувор гузошта шудааст. Дар Паёми навбатии худ Пешвои миллат, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон самтҳои асосии сиёсати дохилию хориҷии мамлакатро барои давраҳои оянда муайян намуда, оид ба пешбурди манфиатҳои сиёсати хориҷӣ ва таъмини пешрафти соҳаҳои мухталифи иқтисодиёти миллӣ, аз ҷумла, саноат, энергетика, кишоварзӣ ва роҳу нақлиёт вазифаҳои мушаххас ба миён гузоштанд.
Мавриди қайд аст, ки ҳоло дар мамлакат ҳуҷҷати асосии рушди иҷтимоиву иқтисодӣ, яъне Стратегияи миллии рушди Ҷумҳурии Тоҷикистон барои давраи то соли 2030 амалӣ гардида истодааст, ки тибқи он ҳадафи олии рушди дарозмуҳлати Тоҷикистон – баланд бардоштани сатҳи зиндагии мардуми кишвар дар пояи таъмини рушди устувори иқтисодӣ муайян карда шудааст.
Барои расиданд ба ин ҳадафи олӣ аз ҷониби Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон таҳти роҳбарии сарвари кишварамон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ҳадафҳои стратегӣ муайян карда шудаанд:
- таъмини амнияти энергетикӣ ва истифодаи самарабахши неруи барқ;
- раҳоӣ аз бунбасти коммуникатсионӣ ва табдил ба кишвари транзитӣ;
- таъмини амнияти озуқаворӣ ва дастрасии аҳолӣ ба ғизои хушсифат;
- саноатикунонии босуръати кишвар.
Бояд қайд намуд, ки таърихи иқтисодиёти миллӣ дар давраи соҳибистиқлолӣ се марҳилаи асосии иқтисодиро дар бар мегирад: марҳилаи буҳрон, муътадилшавӣ ва марҳилаи рушд. Ин марҳилаҳо дорои хусусиятҳои хоси иқтисодӣ буда, аз хисороти иқтисодии давраи ҷанги шаҳрвандӣ, то корҳои барқарорсозию бунёдкорӣ ва таъмини фаъолияти муназзами соҳаҳои мухталифи хоҷагии халқро фаро мегиранд.
Дар маҷмӯъ, аз замони ба даст овардани истиқлоли давлатӣ Ҷумҳурии Тоҷикистон ба дастовардҳои зиёди иқтисодӣ ноил гардид.
Дадобоев Шаҳбоз, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 500 маротиба
Масъалаи мубрами замони имрӯз ин терроризм ва экстремизм ба ҳисоб меравад. Дар ҷомеаи мутамаддин ҳастанд нафароне, ки мехоҳанд муфт зиндагӣ намуда пули бе дарди миён кор кунанд. Аз ин сабаб кӯшиш ба харҷ медиҳанд, ки аз байни ҷомеа ҷавонони камсаводро ба доми худ гирифтор намуда онҳоро барои амалӣ гаштани орзӯҳои нопоки худ истифода баранд. Афсус дар ҷомеаи мо низ ҳастанд ҷавононе, ки маданияти истифодабарии шабакаҳои иҷтимоиро намедонанд ва бо ҳамин восита ба доми қаллобони интернетӣ афтода ба ҳар гуна ҳизбу ҳаракатҳои номатлуб шомил мешаванд. Ҳастанд инсонҳои бадгумоне, ки бо ахборотҳои муғризона ва бардурӯғи худ мехоҳанд андешаи солими ҷавононро нопок созанд.
Ба монанди гурӯҳи терористӣ экстремистии Паймони миллӣ, ки бо роҳбарии чеҳраи манфури ҷомеаи муосири Тоҷикистон Муҳиддин Кабирӣ аз аврупо нишаста ҷомеаи имрӯзаи моро танқид месозад ва худро ватандӯст нишон дода истода мисли лухтак ба сухани хоҷагонаш гӯш медиҳад. Ҷомеаи имрӯзаи тоҷикон мебояд, ки маданияти истифодаи интернетро омӯзад ва зиракии сиёсии хешро ҳеҷ гоҳ аз даст надиҳад, то ин ки ба доми ин гуна шағолони манфур наафтад. Дар ҷаҳони имрӯз ҷомеаи иттилоотиро бояд пурзӯр намуд то бар зидди ҳар гуна андешаҳои манфури душманони миллат муборизаи беамон баранд.
Исматулло Норов, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд
- Дида шуд: 473 маротиба
