Миллате, ки мардумон дар фазои озоди зиндагонӣ мекунанд, қадрионро хеле хуб медонанду Истиқлолияташро эътироф мекунанд. Ба ҳамин маъни тамоми мардуми сулҳпарвару сулҳдӯсти тоҷик ақидаҳои таҳрибкоронаи хоинони миллатро маҳкум намуда, барои зиндагонии обод талош мекунанд. Ҳамаи мох еле хуб медонем, ки агар мо барои ободии кишварамон саҳмгузор шавем он беш аз пеш афзоиш намуда, вазъияту шароити моддиву маънавияш рушд мекунад.

  Ба ҳамаи он хоиноне, ки қадру қиммати Ватани озоду ободро намедонанд, иброз менамоям, ки бояд ҳадди акал ба қадри худ бирасанд. Қиммати ҳастии худро донанд ва арзиши ҳастиашонро гироми доранд.

Ҷоизи зикр аст, ки Ватани соҳибистиқлоли моро ҳастанд якчанд миллатҳо орзу доранд ва мехоҳанд дар сарзаминионҳо низ фазои сулҳу дӯсти танинандоз бошад.

  Агар ҳар яки мо шукри мустақилияти давлатиамонро кунем заррае сабаб нахоҳад монд, ки хоинон холигоҳро бо ақидаҳои нопоки худ пурра гардонанд. Сабаби ин хоиниҳо дар чист? Ватан барои ҳар яки мо ҷои муқаддас аст. Онро посу гиромӣ доштан вазифаи ҳар кадоми мост. Маҳз б аҳамин хотир мардуми тоҷӣк аз онҳое, ки ба ватани худ хиёнат карда, арзиши онро зери по намудаанд нафрат доранд. Зеро дар урфият беҳуда нагуфтаанд, ки: «Аз дилозор, Худо безор».

Албатта барои мардумони миллати тоҷик бархе ҳодисаҳои сиёси сахт таъсири худро гузошта буд, то куннун аз таъсири он миллати мо ақиб мондааст. Аммо хушбахтона маҳз бо талошу заҳматҳои Асосгузори сулҳу ваҳадти миллӣ – Пешвои миллат, Президенти кишвар, муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ва давлату Ҳукумат ҳамаи он камбудиву норасогиҳоро бартараф намуда, некуаҳолии мамлакатамонро таъмин намуданд.

Пас имрӯз вазифаи ҳар як шаҳрвандони мамлакатамон аз он иборат аст, мо бояд рисолати худро дар назди Ватан донем. Пайрави ПЕшвои миллат шуда, ақӣдаҳои созандаи эшонро ҷнибдори кунем, то Тоҷӣкистон боз ҳам рушд кунад. Ба рағми он ҷосусу хоинони наҳзат ва диагр пайравони онҳо миллати худро азиз шуморида, манфиати онро аз манфиати хеш боло дорем.

Ҳамаи мо шоҳиди он будем, ки маҳз бо айби ҳамон хоинону ҷоҳилони бадтинат дар кишврамон миёни мардум ҳар гуна ақидаҳои ҷангнҷӯёна ва таҳрибкорона паҳн мегардад. Ва ин омил боис гашта буд, замоне марудмро гумроҳ кард. Бахусус ҷавонони моро бисёр парешону саргардон намуда, бечораи гумроҳшудагонро қурбонии ҷанги давлатҳои хориҷи намуданд.

Вақте ба қадри худ нарасидед, вақте арзиши тинҷию оромии азизонатонро дарк накардед ва вақте, ким одари худро азиз нашуморидед, ҳадди ақал ба фарзандони дигарон чамш ало намуда, ҳаёти онҳоро барбод намедодед. Охир онҳо фарзанди дилбанд, модари меҳрубон ва ҳамсари бовафо доштанд, ки эшонро ҳар рӯз интизоранд. Маҳз ба ҳамин хотир бо садои баланд мардумони тоҷик иброз медоранд, ки аз хоинони миллат ба мисоли наҳзатиҳо безоранд, зеро оне, ки осудагиро нотинҷ сохта, оромиши мардумро халал ворид месозанд, барои мардуми бовичдон ба мисоли мурда ҳастанд. Аз ҳастии чунин шахс ба касе нафъе нест, ҳатто барои модар ҳам.

Ҳамрохон Раҳимова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 16 апрели 2022

Дида шуд: 431 маротиба

Как отметил Лидер нации, Президент Республики Таджикистан, уважаемый Эмомали Рахмон: «Экстремисты и террористы не имеют ни родины, ни нации, ни религии, и смешивание ислама с этим ужасающим явлением является неправильным. Борьбу с экстремизмом, терроризмом и преступностью никак нельзя представлять как борьбу с религией».

В современном мире нет государства,  которое могло бы считать себя защищенной от угроз экстремизма и терроризма. Экстремизм в большинстве случаев направлен против светского государства,  угрожает всему миру и охватывает всё новые горизонты, а мирное население, страдают от его последствий. Меры защиты от экстремизма в демократическом обществе являются задачей не только государства, но и всей общественности в целом. Нейтрализации экстремизма в обществе можно достигнуть только совместными усилиями государственных органов и институтов гражданского общества.

Одной из причин экстремизма является низкий интеллект и невежество. Поэтому противостоять экстремизму необходимо, через просвещение молодежи и развитие у них рационального мышления. Экстремизм проявляется в случаях когда группа людей, не понимая опасности своих действий, начинает угрожать безопасности мирного населения допуская физического насилие над ним. Основными признаками экстремизма являются нетерпимость и жесткость, неспособность  принимать во внимание интересы окружающих людей, объективные обстоятельства и устрой государства исключительное признание только своего некорректного мнения, которые заставляет человека слепо следовать исключительно своим собственным мнению и предрассудкам.

В Республике Таджикистан Указом Президента от 28-го марта 2006 года была утверждена «Единая концепция Республики Таджикистан по борьбе с терроризмом и экстремизмом». Таджикистан с начала своей независимости присоединился и признал основные международные правовые акты о правах человека, а также международные конвенции и соглашения по противодействию экстремизму и терроризму.

Основными аспектами «Единой концепции Республики Таджикистан по борьбе с терроризмом и экстремизмом» являются прежде всего борьба с мировым экстремизмом и терроризмом посредством эффективного сотрудничества с правоохранительными органами и специальными службами иностранных государств.

Только руководствуясь данной концепцией и при комплексной реализации мер по борьбе с экстремизмом можно достичь желаемых результатов. Ряд отдельных научно-исследовательских центров и институтов в настоящее время занимается поисками эффективных мер по противодействию экстремизма, что в свою очередь способствует предотвращению распространения экстремистских идей.

Для достижения ощутимых результатов борьбы с экстремизмом необходимо прежде всего создавать пропагандистские группы среди государственных служащих, студентов, учёных, учителей, правоведов, всех гражданских институтов общества, включая религиозные объединения и других слоёв общества, одной из основных задач которых  является воспитание молодежи в духе нравственности и толерантности, взаимопонимания и патриотизма.

                                                                             Гулнора Юсупова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 16 апрели 2022

Дида шуд: 658 маротиба

Ба хотири он, ки фазои сулҳу Ваҳдат ва ягоангӣ дар кишварамон ҳамеша пойдор ва ояндаи миллатамон дурахшон бошад, моро мебояд, ки ба тарбияи ҷавонони худогҳу меҳанпараст аҳамияти ҷӣдди дода бошем.

Миллати тоҷик, пас аз ба даст ваордани Истиқлолияти давлатӣ бо уммеду ормонҳои арзи ҳастии он барои ояндагон аз ҷавонон хоҳиш намуданд, ки ин неъмати волоро гиромӣ дошта барои устувории пояҳои он ҳамеша талош намоянд. Зеро ояндаи Тоҷикистон бо қуввааи созандаи маҳз ҷавонон дурахшон хоҳад гардид. Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон Эмомалӣ Раҳмон тарбияи кӯдакон, наврасон ва ҷавононро дар руҳияи арзишҳои суннатию башарӣ яке аз вазифаҳои имрӯзаю ояндаи давлат ва ҷомеа дониста барои солимии ҷомеа ҳамаи имкониятҳоро муҳайё сохтааст.

Таълиму тарбия воқеан ҳам раванди басо мураккаб, пуртаззот ва заҳмат талаб аст, тадқиқотҳо нерӯи зиёд ва  ҷидду ҷаҳди пайвастаро мехоҳад. Чуноне, ки Пешвои миллат, муҳтарам  Эмомалӣ Раҳмон қайд кардаанд: “Ба таълиму тарбияи шоиста ниҳодҳои гуногун масъуланд, вале аз ин миён се ниҳоди сиёсӣ мавқеи марказӣ ва ҳалкунанда дорад. Таълиму тарбия дар пайвастагии се ниҳоди иҷтимоӣ: оила, мактаб ва ҷомеа руҳу равони воқеӣ пайдо мекунад”. Оре агар имрӯз мо тарбияи худогоҳии миллӣ ва ҳисси масъулиятшиносии фарзандонамонро назорат накунем, фардо пеш аз ҳама ҷони моро ба дард меорад. Маҳз ба ҳамин хотир мо пеш аз ҳама онҳоро дар руҳияи втандҳудогоҳии миллӣ ва ҳисси баланди ифтихори меҳандорӣ тарбият намоем.

Бояд қайд кард, ки оила саргаҳи худшиносию худогоҳии ҳар як ҷавонони имрӯза аст. Дар тӯли сад солаҳо оилаи тоҷик ҳазорон фарзандони фарзонаро ба дунё овардаанду ва ба камол расонидаанд, ки онҳо барои халқи худ ва тамаддуни башар хизматҳои зиёди таърихиро ба анҷом расониданд.

Имрӯз модарони моро зарур аст, ки ба дастовардҳои истиқлолият, пойдевори давлати миллӣ сулҳу субот, ваҳдат, тинҷию амониро дарк намуда барои боз ҳам мустаҳкамии ҷомеа фарзандони худро дар руҳияи ҳушёр будан, худогоҳу худшинос будан, арзишҳои миллиро пос доштан тарбия намоем.

Наврасонро тарбия намуда, барои ҳаёт омода сохтан ин як санъату маҳорати  бузург аст.  Аксари ҷавононе, ки дар биёбонҳои араб меҷанганд, зархариданд. Барои онҳо дину оин , имону инсонгарӣ воситаи пулу сарват ба даст овардан аст. Ин гуна ҷавононро шахсоне гумроҳ мекунанд ва мехоҳанд ба ҷамъият хатари ҷиддӣ эҷод кунанд. Раванди ифротгароӣ ба монанди терроризм, экстремизм, ҳаракатҳои ваҳҳобияю салафия ҷомеа ва ҷавононро ба сӯи исломи сиёсб кашида истодааст.

Барои гумрорҳ нашудани ҷавонон, ки имрӯз аз тарафи давлату Ҳукумати кишвар тамоми шароитҳо ҳам аз ҷиҳати маънавӣ ва ҳам аз ҷиҳатии фикри солим доштани онҳо муҳайё гардидааст. Пас вазифаи мо устодону волидон танҳо аз иборат аст, ки бояд ба ҷавонон арзиши олии ин неъматҳоро фаҳмонида, барои зиндагонии шоиста онҳоро ҳидоят намоем.

Ободии Ватан, пойдории сулҳу ваҳдат ва суботи минбаъдаи Тоҷикистон танҳо дар дасти ҷавонони ояндасоз аст. То имрӯз падару бобоёни мо давлатдорон, Ватандӯстон барои имрӯзи дурахшони мо басо ҷонбозиҳо намуданд, ки озодона зиндагӣ кунем, пас фардои дурахшон низ дар дасти ҷавонон аст.

Азизахон Мақсудова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 16 апрели 2022

Дида шуд: 437 маротиба

Вақти тасмими навиштани мақола дар бораи дирӯзу имрӯзи соҳаи энергетикаи кишвар ба хотирам зимистони сахту сангини охири соли 2007 ва аввали соли 2008 расид. Ба якборагӣ сард омадани ҳаво боис шуд, ки талабот ба нерӯи барқ зиёд шавад. Он замон дар аксари минтақаҳо мардум ҳамагӣ як соат барқ мегирифтанд. Нерӯгоҳҳои обии кишвар бо сабаби яхбандии зиёд ва кам шудани ҳаҷми об дар дарёи Вахш қудрати истеҳсоли нерӯи барқро надоштанд.

      Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон тобистони ҳамон сол зимни суханронӣ доир ба вазъи соҳаи энергетикаи кишвар ва вазифаҳои минбаъда доир ба рушди он таъкид доштанд: «Мо вазифадорем, ки ин ҳадафи стратегиро дар солҳои наздиктарин бо истифода аз тамоми захираву имкониятҳо ва пеш аз ҳама бо дарки ин асл, ки таъмини истиқлолияти энергетикӣ масъалаи нангу номуси миллӣ мебошад, ҳатман амалӣ намоем».

      Инак, бо гузашти чордаҳ сол пешрафти имрӯзаи соҳаро бо ҳамон солҳо қиёс мекунаму бори дигар аз сиёсати дурбинонаи Пешвои миллат қоил мешавам. Воқеан ҳам таъмини сартосарии нерӯи барқ дар ҳама фасли сол аз ҳадафҳои меҳварии стратегии давлат маҳсуб ёфта, барномарезии пурвусъат ва тарҳандозии дақиқи бунёди иншоотҳои хурду бузурги гидроэнергетикӣ, ки дороӣ ва иқтидори иқтисодии Тоҷикистонро ба таври қиёснопазир афзун хоҳад кард, мунтазам дар амал татбиқ мешавад.

   Дар Паёми навбатии Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ - Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон таъкид шуд, ки «Вазифаи асосии Ҳукумат дар солҳои наздик ба таври устувору доимӣ таъмин намудани ҳамаи истеъмолкунандагон бо нерӯи барқ буда, он бо роҳи афзоиш додани ҳаҷми истеҳсол, истифодаи сарчашмаҳои алтернативии тавлиди нерӯи барқ, баланд бардоштани самаранокии идоракунӣ дар соҳа ва татбиқи лоиҳаҳои афзалиятноки сармоягузорӣ амалӣ карда мешавад».

       Воқеан ҳам агар дар соли 2008 ҳамагӣ 94 адад нерўгоҳи хурди барқии обӣ мавриди баҳрабардорӣ қарор гирифта бошад, айни ҳол ии рақам ба 283 адад расидааст. Феълан “Барномаи дарозмуддати бунёди силсилаи нерўгоҳҳои хурди барқӣ дар давраи солҳои 2020-2025» амал мекунад, ки мувофиқи он то соли 2025 беш аз 230 нерўгоҳи дигар бунёд хоҳад шуд. 

    Бино бар иттилои Вазорати саноат ва энергетикаи кишвар дар давоми нӯҳ моҳи соли ҷорӣ истеҳсоли  нерўи  барқ   дар ҷумҳурӣ ба 13 млрд. 734,50 млн. кВт. соат расонида шуд, ки ин нисбат ба ҳамин давраи  соли гузашта 469,3 млн. кВт. соат зиёд мебошад.

  Қобили зикр аст, ки бо мақсади таъмини соҳаҳои иқтисодиёт ва аҳолии ҷумҳурӣ бо энергияи  барқ дар нўҳ моҳи соли 2017 ширкати «Барқи Тоҷик» аз истеҳсолкунандагони мустақили дохили ҷумҳурӣ дар ҳаҷми 1 млрд. 854,7 млн.кВт.соат энергияи барқро бо маблағи умумии 48,67 млн.доллари ИМА харидорӣ намуд, ки ин  дар муқоиса бо ҳамин давраи соли гузашта 137,1 млн.кВт.соат ва ё ба маблағи 1,5 млн.доллари ИМА кам мебошад. Аз ҷумла, аз  НБО-и  “Сангтўда-1” дар ҳаҷми 1 млрд. 334,8 млн.кВт., ё ба маблағи 30,9 млн.доллари ИМА ва НБО-и “Сангтўда-2” дар ҳаҷми 513,3 млн.кВт.соат. ба маблағи 17,7 млн.доллари ИМА нисбати соли гузашта энергияи барқ камтар  харидорӣ карда шуд.

    Маълум аст, ки талафоти сӯзишворӣ ва энергия ба омилҳои гуногун, аз ҷумла ба механизмҳои ҷории иқтисодиву молиявӣ ва ҳуқуқӣ, инчунин бо мақсади сарфаҷӯии нерӯи барқ ҷорӣ кардани технологияҳои муосир вобаста мебошад. Яке аз дастовардҳои соҳа дар солҳои охир он аст, ки дар кишварамон истифодаи асбобу таҷҳизоти замонавии каммасрафи барқӣ, воситаҳои техникии истеҳсол ва интиқоли барқ ба таври васеъ ба роҳ монда шуда,  ба кори пурманфиати сарфаҷӯии энергия мутахассисони ботаҷриба ҷалб гардидаанд. Имрӯз шаҳрҳои азими кишварамон аз қабили Душанбеву Хуҷанд бо суратҳисобкунаки рақамӣ пайваст шудаанд, ки ин имкон дод, то ҳам нерӯи барқ сарфа гардад ва ҳам маблағи ҳаққи истифодаи нерӯи барқ саривақт ба хазина ворид гардад. 

    Дигар омили пешрафти соҳа он аст, ки аз ҷониби ширкати энергетикӣ дар давраи ҳисоботӣ ҷиҳати баланд бардоштани эътимоднокии фаъолияти шабакаҳои барқӣ ва иқтидорҳои барқистеҳсолкунанда, паст намудани сатҳи талафоти технологии нерўи барқ  корҳои муайяни таъмирию барқарорсозӣ ба роҳ монда шуда, аз ҳисоби фонди таъмирӣ  56,84  млн. сомонӣ маблағ азхуд карда шудаст, ки нисбат ба ҳамин давраи соли   гузашта 3,37 млн. сомонӣ  зиёд мебошад. Таваҷҷӯҳ ба рушди нерӯгоҳҳои хурд боис шуда, ки аз рӯи маълумоти Хадамоти давлатӣ оид ба назорат дар соҳаи энергетика ба ҳолати 1 октябри соли 2017 дар НБО-и хурд 20 млн,500 ҳаз.кВт. соат нерўи барқ истеҳсол гардидааст.

   Яке аз дастовардҳои беназири соҳа дар солҳои охир ин мавриди баҳрабардори қарор гирифтани марказҳои барқу гармидиҳии шаҳри Душанбе бо ибтикороти Пешвои миллат мебошад. 

Дар мавсими гармидиҳии солҳои 2021-2022 бо нерўи гармӣ таъмин намудани 1530 иншооти шаҳри Душанбе  ба  нақша  гирифта шудааст. Дар маҷмуъ аз Маркази барқу гармидиҳии №1, Маркази барқу гармидиҳии №2, дегхонаҳои «Шарқӣ», дегхонаи «Ғарбӣ» 1504 иншоот ва аз дегхонаҳои локалии Муассисаи давлатии «Шабакаҳои гармидиҳии шаҳри Душанбе» 26 иншоот бо нерўи гармӣ таъмин карда мешаванд. Ин тадбир имконият медиҳад, ки аз ҳисоби кам истифода бурдани нерӯи барқ ва дар як вақт истеҳсоли барзиёди нерӯи барқ ба дигар минтақаҳои кишвар интиқол он зиёдтар гардад.

Бо мақсади беҳ намудани сатҳи таъминоти нерўи барқ    дар шаҳри  Душанбе  вобаста ба сохтмони  2 адад зеристгоҳҳои нави 110 кВ ва таҷдиди зеристгоҳи барқии   110/35/10 кВ «Промышленная»  дар ҳудуди шаҳри Душанбе ба Агентии  Ҷопон оид ба ҳамкории байналхалқӣ ҳамкориҳо ба роҳ монда шуд, ки дар натиҷа санаи 30 июни соли 2017 байни  Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Агентии Ҷопон оид ба Ҳамкории Байналмилалӣ Созишномаи грантӣ  ба маблағи 2,2 миллиард Ени ҷопонӣ (Yen) ё худ тахминан 20 млн. доллари ИМА ба имзо расонида шуд.

     Ҳамчунин, вобаста ба маблағгузории лоиҳаи “Сохтмони хати интиқоли барқи 500 кВ дар ноҳияҳои тобеи Марказ” байни Ҳукумати Ҷумҳурии Тоҷикистон ва Бонки содироту воридотии Ҷумҳурии Халқии Хитой Созишномаи қарзӣ ба маблағи 79,0 млн. долари ИМА ба имзо расонида шуд.

     Дар маҷмуъ, барои татбиқи лоиҳаҳои болозикр ва дигар лоиҳаҳои беҳтарнамоии сатҳи хизматрасонии нерӯи барқ дар соли ҷорӣ дар ҳаҷми умумии 549 млн. доллари ИМА маблағ ҷалб гардидааст, ки аз ин 454,7 доллари ИМА қарз ва  94,3 маблағҳои грантиро ташкил медиҳанд.

  Мусаллам аст, ки иқтидори истеҳсолии нерӯи барқи кишварро бе нерӯгоҳи обии барқии “Роғун” тасаввур карда намешавад. Иншооти ҳаётан муҳим бо истифода аз технологияҳои беҳтарину навтарин ва мутобиқ ба талаботи стандартҳои байналмилалии сифату бехатарӣ аз ҷониби ширкати “Салини Импре — ҷило”-и Италия, ки дар соҳаи сохтмони иншооти гидротехникӣ дар арсаи байналмилалӣ яке аз ширкатҳои соҳибтаҷриба ба шумор меравад бунёд хоҳад шуд.

Амалӣ шудани нақшаҳои мавҷуда ва мавриди баҳрабардорӣ қарор гирифтани агрегатҳои аввалини нерӯгоҳи мазкур давоми солҳои 2018-2019 имкон медиҳад, ки талаботи иқтисодиёти Тоҷикистон ба нерӯи барқ хеле хуб гардонида шуда, барои содироти он имконияти васеъ ба вуҷуд ояд. Он рӯз дур нест, ки Тоҷикистон аз мамлакати ба содиркунандаи нерӯи барқи арзон мубаддал хоҳад гашт ва на танҳо иқтисодиёти худи ҷумҳурӣ, балки минтақа ва давлатҳои ҳамсояи дуру наздикро таҳким хоҳад бахшид.

Аз ҷониби дигар, мавриди истифода қарор гирифтани ин нерӯгоҳи бузурги аср – «Роғун» барои ба фаъолият шурӯъ намудани корхонаҳои нави саноатӣ, бо ҷойи кори доимӣ таъмин гардидани шаҳрвандони бекор, коҳиш додани сафи муҳоҷирони меҳнатӣ, истифодаи қобили меҳнати корӣ ба рушди истеҳсолоти ватанӣ ва ниҳоят барои баланд бардоштани сатҳи некӯаҳволии мардум таъсири мусбӣ мерасонад. 

Иқдоми неки сарвари дурандеш, поягузори сулҳу ваҳдати миллӣ дар Тоҷикистон, Президенти мамлакат муҳтарам Эмомалӣ Раҳмон ба дили ҳар як шаҳрванди Тоҷикистон шодию фараҳ овард ва минбаъд ин тадбири муҳим ба рушди иқтисодиёту иҷтимоиёт, таъмини комили энергетикӣ дар кишвар таъсири мусбӣ расонида, ба ҳар як хонадони тоҷикистонӣ равшанӣ хоҳад бахшид.

Муҳайё Тошхӯҷаева, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 08 апрели 2022

Дида шуд: 500 маротиба

ВАТАН, ки макони муқаддаси аст, зарраи хоки поки онро ҳифзу ҳимоя мебояд, зеро қарзи фарзандии мост то онро аз дасти хоинон эмин дошта бошем. Тоҷикистони соҳибистиқлол қадамҳои хешро дар арсаи байналхалқӣ устуворона гузошта, кўшиш ба харҷ медиҳад, ки баҳри ободонӣ ва суботи ҷумҳурӣ  ҳар чӣ бештар камари ҳиммат бандад. Халқи тоҷик дар атрофи Сарвари давлат Эмомалӣ Раҳмон сарҷамъ гардида, дар осмони софу беғубори кишвар бо меҳнати софдилона арзи ҳастӣ менамояд, ки аз ваҳдату якдилии тоҷику тоҷикистониён дарак медиҳад.

Барои марудми халқи тоҷик сабақи таърихии солҳои 90-уми асри сипаришуда то ҳол асари хешро дар хотираашон боқӣ гузошта, бошад ҳам имрӯз барои ояндагон, барои ояндаи дурахшони Тоҷикистон зиндагӣ доранду сарбаланди аз Ватани обод мекуаннд.

Бояд гуфт, ки фаъолияти ғайрисозанда, иғвоангезанда ва ғаразҳои таҳрибкоронаи бархе аз мардуме ба қавли ношукурбандаҳо аз ҷониби тамоми ҷавонон маҳкум карда мешавад, зеро касе, ки ақли расову маънавиёьти баланд бошад намехоҳад, ки вазъияти кишвараш муташанниҷ гардаду зиндагонии оилашон ба сарсони табдил гардад. Бояд як нуқтаи асосиеро зикр кунам, ки  фаъолияти носозгори    дар солҳои ҷанги шаҳрвандиро мардумоне, ки барои бурдаи нон дар навбат меистоданд ва он модароне дар ҳасрати ҷигарбандони гумкардаашон ғам мехӯранд ба ҳеҷ ваҷҳ зи хотираҳо зудуда намесозанд, зеро фаъолияти амалҳои ифротгароёнаи баъзе аз нафарони хиёнаткор имрӯз низ боиси ташвиши ҷомеаи муосир гаштааст.

Аслан то кунун барои ҳамон хоинон нафратам меояд, ки сарфи назар аз хоину ҷосуси миллат будан онҳо фарзанди ин диёр буднаи худро андеша накарданд. Фарзанди модари тоҷик будани худро тандеша накарданд. Боре ҳам фикр накарданд, ки агар қасди онҳо ба давлату миллат бошад, ҳам дар ин нобасомониҳо ҷони модару ҳамсару фарзанду бародару хоҳаронаш низ ба дард омад, сарсон шуданду хонавайрон.

Маҳз ба ҳамин хотир аз ҳамаи Шумо шаҳрвандони баору номус ва сарбаланди халқӣ азизам Тоҷикистон хоҳишмандам, ки ба Ватани худ ба сарзамини зебоманзари худ ба кишвари соҳибистиқлоли худ ҳеҷ гоҳ хиёнат накунед. Ягон сабабе дар кишвари мо нест, ки боис ба хиёнат шуда бошад. Ба ҷои он ки ташаббусҳои созанда аз ҷониби  он ҷавонмардоне, ки имрӯз миллат ба эшон ниёз дорад ба нафъи миллату давлат амалӣ гарданд, амалҳои ноҷавонмардона ва ношоистаи аъзоёну пайравони хоҷагони беруна дар дохили кишвар, даъвоҳои беасоси онҳо на танҳо дастгирӣ ва пайравӣ наёфтанд, балки боиси маҳкумӣ аз ҷониби ҷомеаи имрўзи кишвар ва берун аз он гардиданд.

Агар ҳамиа мардлумони ваҳдатшиори тоҷӣк барои ободонии кишвар талош намоянд, ақӣдаҳои созанда ва банёдкоронаро роҳандозӣ намуда, устувори ипояҳои давлати соҳибистиқлолро таъмин намоянд пас Тоҷикистон ҳамеша дар ҳоли рушду нумӯъ қарор гирифта умраш безаволу ному нишонаш асрҳои аср боқӣ хоҳанд монд. Моро мебояд, ки бо шукргузорӣ аз чунин Ватани обод ҳамеша талоши меҳанпарастию масъулиятшиносӣ намуда, қарзи шаҳрвандии худро дар назди он адо намоем.

Замира Махкамова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 16 апрели 2022

Дида шуд: 465 маротиба

Чӣ хеле, ки  Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ пешвои миллат мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон солҳои 2020-2040 “Бистсолаи омӯзиш ва рушди  фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ эълон намуданд, мо ҳайати омӯзгорон  тасмим гирифтем, ки паёми Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ пешвои миллат президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмонро сармашқи кори худ намуда онро дар амал тадбиқ намуда, хусусан таълиму тарбияро аз фанҳои табиатшиносӣ, дақиқ ва риёзӣ ба донишҷӯён бо масъулияти ҷиддӣ омӯзонем, то ин ки ҳамаи донишҷӯён новобаста аз ихтисоси интихоб намудаашон барои пешрафти ҷомеа саҳми арзанда гузоранд. Ҳаёти моро бе илм ва дастовардҳои он тасаввур кардан душвор аст. Бинобар ин бо овардани  далелҳои аҷоиб донишҷӯён  шавқу ҳаваси худро нисбати фанни алгебра ва геометрия умуман дақиқ  зиёд менамоянд.

Фанни дақиқ соҳиби забоне мебошад, ки дар тамоми ҷаҳон як хел тарҷума мешаванд: ба монанди Н₂ О ,  ах² +bx+c=0 ,  а²+в²=с² ва ғайра ва на ҳар кас ин забонро хонда  наметавонад. Бинобар ин мехоҳам гӯям, ки ифодаи “Тоҷикисттон ба пеш” ҳам аз забони дақиқ гирифта шудааст. Барои он ки калимаҳои “Ба пеш” ба забони дақиқ ин “Прогрессия” мебошад.  Яъне “Тоҷикистон дар прогрессия” гӯем ҳам хато намекунем.  Мавзӯи прогрессия барои донишчӯёну хонандагон як мавзӯи муҷмал ба ҳисоб меравад. Бинобар ин мехоҳам онро бе истифодаи формула ҳисоб намуданашро омӯзонам.

Прогрессия аз калимаи лотинӣ гирифта шуда, маънояш ҳаракат ба пеш мебошад.  Прогрессия ду хел мешавад: прогрессияи арифметикӣ ва прогрессияи геометрӣ. Барои фаҳмидани прогрессияи арифметикӣ  ададҳои аз 1 то 100-ро ҷамъ кунед. Инро Карлл Гаусс дар вақти мактаби ибтидоиро таҳсил карданаш истифода бурда буд, ки намудизеринро дорад:

Ҳамин тавр 101*50=5050 ҳосил мешавад, ки ин барои донишҷӯёну хонандагон хеле қулай ва  шавқовар  мебошад.

Дар прогрессия геометрӣ бошад барои бедор намудани шавқу ҳаваси онҳо ман аз таърихи он истифода мебарам  ва онро ба намуди ҳикоя мегӯям, ки он аз саргузашти олими дақиқ, файласуф, математики барҷаста Карл Гаусс, ки ин асоси пайдоиши прогрессия шуд, пешкаши Шумо намоям. 

Пардохт бо биринҷ

Саҳна:

-Баранда:

-Чӣ хеле, ки медонем, дар замонҳои қадим ҳокимият дар дасти подшоҳ буд. Як рӯз подшоҳ аз  илм ва ҳунари Карл Гаусс бохабар гашта, барои додани мукофот ба назди худ  мехонад.

-Карл Гаусс

-Подшоҳам чи хеле, ки таклиф намудем, ман омадам.

-Подшоҳ

-Ман аз эҷодкории ту бохабар гашта мехоҳам туро бо зару зевар пур кунам. Агар зару зевар кам бошад боз чизе, ки хоҳи талаб намо!

-Карл Гаусс

-Подшоҳам ба ман зару зевари бисёр чи даркор, он илме, ки ман омӯхтаам барои ризқи имрӯзаам ва ояндаам басандагӣ мекунад ва ногуфта ризқам ба наздам меояд. Ман танҳо як хоҳиш дорам.

-Подшоҳ

-Имрӯз ман туро дида хурсанд гаштам ва чӣ ки хоҳи талаб намо.

-Карл Гаусс

-Хоҳиши ман ин, ки дар ҳар як хоначаи шоҳмоти маро бо донаҳои биринҷ пур намоед. Дар хонаи якум 1 дона  биринҷ, дар хонаи дуюм     2дона биринҷ, дар хонаи  сеюм    4дона биринҷ, дар хонаи чорум  8 дона биринҷ ва ҳа минтавр ҳар як хонаи оянда дубаробар зиёд карда мешаванд.

-Подшоҳ

-Ман ба ту зару зевар гӯям, ту бошӣ  донаи биринҷ мегӯӣ? Вазир ба Карл -Гаусс ҳар як хоначаи шоҳмоташро бо халтаҳои биринҷ иваз кунед!

-Карл Гаусс

-Не  подшоҳам ман танҳо  ризқи муносиби худамро талаб менамоям.

-Баранда: Подшоҳ андешакунон худ ба худ  гуфт:

Эй ман инро олим, донишманд гӯям як нодон будаст ба ман донаи биринҷ мегӯяд.  Эҳ  нодоне  нодон...

-Подшоҳ

-Вазир агар Карл Гаусс  донаи биринҷ гӯяд, ба анбор рафта донаи биринҷашро диҳед ва Карл Гауссро розӣ намоед!

-Вазир

-Хуб шудас.

-Баранда

-Вазир якҷоя бо Карл Гаусс ба анбор мераванд ва рӯз бегоҳ мешаваду онҳо меоянд.

-Вазир

-Подшоҳам мо ин миқдор захира надорем...

-Подшоҳ

-Чӣ гуфти ман донаи биринҷи Карл Гуссро дода наметавонам! Ҳозир саратро аз танат ҷудо менамоям!

-Вазир

-Мо инро чандин маротиба ҳисоб кардем, ин донаи биринҷ ба 460 милиард тонна баробар гашт. Ин миқдор захира дар тамоми ҷаҳон дида намешавад. Чӣ  хел хоначаҳои шоҳмоти Карл Гаусс  460 милиард тоннаро мегирифтааст?

-Вазир мо инро то ин вақт чандин маротиба ҳисоб карда, ба ҳар як килограмми биринҷ  чанд дона биринҷ  будаашро ёфта ба воҳиди тонна иваз намудем, ки дар натиҷа ба 460 милиард тонна баробар гашт ва формулаи он чунин будааст:

  2⁰+ 2¹ +  2² +   2³ +  2⁴ +  2⁵ +… + 2⁶⁴

^{+++  +++… =}

 ^{1 +   2 +  4 +   8  +  16 + 32 + … = 460млрд т}

-Подшоҳ

-Ман дар чандин солҳои хукмрониям чандин давлатҳоро забт кардам, дар ин муддат бисёр чизеро  тағйир медодам. Якумин маротиба фаҳмида истодаам, ки  ман, мани подшоҳ  туро бо донаи биринҷ розӣ карда наметавонистаам. Ҳол он ки  он донаи биринҷ ро ба халта иваз намудан мехостам. Дар ҳақиқат  олим будани худро исбот кардӣ  ва ягона шахсе ҳастӣ, ки маро қоил кардӣ! Агар хоҳӣ  ҳокимиятро ба ту медиҳам.

-Карл Гаусс

-Не подшоҳам, ман илме дорам ва  бо он илмам  ҳама маро иззат мекунанд, он ба ман кифоя аст...

-Баранда

Агар хоҳӣ шудан ба сарварон сар,

Биомӯзу биандешу биофар.

Мунзифа Раҳимова, устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 08 апрели 2022

Дида шуд: 452 маротиба

 Дар қисми чоруми Консепсияи миллии тарбия дар Ҷумҳурии Тоҷикистон - Унсурҳои таркибӣ ва мазмуни тарбияи миллӣ омадааст: «Ватанпарастӣ арзиши муқаддас ва аз ҳама  муҳимтарини тарбия мебошад, ки он дар мафҳумҳои диёр макон, кишвар, сарзамин, Ватан низ ифода меёбад. Ҳамаи унсурҳои дигари тарбия ба ҳамин унсури тарбия иртибот доранд ва садоқатмандии шаҳрвандро ба ватани хеш дар назар дорад».

Тарбияи миллӣ ташаккули тафаккури шаҳрвандонро дар назар дорад. Он ифтихор аз миллати хеш, эҳтиром ва гиромӣ доштани таърих ва мероси фарҳанги ниёгон, урфу одат ва анъанаҳои миллӣ, пайвастани таърихи гузашта ба воқеияти имрўзаи миллат, аз нав эҳё намудани урфу одат ва анъаноти арзишманди миллӣ, дар заминаи хусусиятҳои миллӣ ривоҷ додани забон, илм ва фарҳанги миллӣ ва эҳтироми миллатҳои дигарро фаро мегирад.

Бинобар ин системаи таълиму тарбия бояд ба илм, фарҳанг ва таърих вобаста бошад ва асоси онро бояд худшиносии миллӣ ташкил кунад.

     Дар назди устодон бояд масъалаи тарбияи миллӣ ва ватандустии ҷавонон мавқеи устувор дошта бошад. Барои он, ки устод - муаллим, дар ҳамаи давру замон раҳкушову раҳнамои башарият буда, воситаи хеле таъсирбахш – сухан дорад. Агар ьар як жавони донишом=з баробари таълим, тарбияи дуруст низ бигирад, дар оянда, дар соҳаҳои гуногуни ҷомеа натанҳо ҳамчун мутахассис, инчунин ҳамчун инсони комил фаъолият мебарад.

Расидан ба ҳадафи чоруми стратегӣ – саноатикунонии кишварамон, бе донишмандони соҳаи техникаву технология, муҳандис-барқчиён, мутахассисони соҳаи сохтмону нақлиёт, мутахассисони соҳаи хӯрокворӣ ва ғ. ғайриимкон буда, тарбияи чунин мутахассисони дар ҳақиқат ватандуст, бевосита бар души устодон аст. Чаро, ки бе тарбия, инсони комилро тайёр карда намешавад. Барои ҷомеаи мо натанҳо мутахассиссони кордон, балки инсонҳои ватандусту бовиҷдон ва бонангу номус лозиманд.                                                           

Мавзуи бисёр муҳим дар самти баланд бардоштани тарбияи миллӣ, ифтихор аз миллати хеш, гиромӣ доштани таърих, анъанаҳои ниёгон ва тарбияи ватандустии донишҷуён, мавзуе, ки ҳеҷ касро бетараф мононида наметавонад, мавзуи Ҷанги Бузурги Ватанӣ буда метавонад.    

               Бо баробари оғози Ҷанги Бузурги Ватанӣ, тағйироти куллӣ дар ҳамаи соҳаҳои ҳаёти кишвар ба амал омад.      

               Дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ намояндагони соҳаҳо ва касбу кори гуногун, олимону донишмандон, шоирону нависандагон, коргарон, ҳунармандон, чӣ зану чӣ мард ҳама як шиор доштанд: «Ба фронт!», ҳама як мақсад доштанд: «Ғалаба!». Шоирону нависандагон бо қалами худ зидди душман мубориза баранд, олимону донишмандон фаъолияти илмии худро ба иҷрои вазифаҳои мудофиа, ҷустуҷуи манбаъҳои фоиданоки мавриди ниёзи саноати ҳарбӣ, дарёфти роҳҳои баланд бардоштани ҳосилнокии зироатҳои кишоварзӣ, самаранокии кишоварзӣ ва ғ. равона карда буданд. Коргарону ҳунармандон дар заводу фабрикаҳо шабу руз заҳмат мекашиданд. Дар солҳои ҷанг дар ИҶШС Тоҷикистон 20 заводи саноатӣ, 273 корхонаҳо, даҳҳо объектҳои коркарди маъдан сохта шуданд. Дар ҷумҳурӣ фабрикаи бузурги дузандагию трикотажии Ленинобод, заводҳои равғанкашӣ дар Шаҳритус ва Фархор, фабрикаи ресандагӣ дар Конибодом, комбинати матоъҳои пахтагин дар шаҳри Душанбе, комбинати Огреупоругол дар Зиддӣ сохта шуданд.                                                  Баробари заҳматкашони соҳахои гуногун, муҳандисон, техникон ва конструкторон низ бо сохтани техникаи ҷангии неруманд, дар Ғалаба саҳми назаррас гузоштаанд.   

Дар солҳои вазнини Ҷанги Бузурги Ватанӣ беш аз ҳарвақта кишвар ба навовариҳои техникӣ, муҳандисони қобилиятнок, ки техникаи нав, арзон ва боварибахш ниёз дошт. Дар солҳои аввали ҷанги Бузурги Ватанӣ дар муҳорибаҳо бе техникаи мукаммал мушкилӣ мекашиданд.

               Бо меҳнати дучанди муҳандисон ва техниконе, ки охирҳои соли 1942 кор кардаанд, натанҳо қувваҳои сарфшуда барқарор, балки аз солҳои қабл аз ҷангӣ пеш гузаронида шуд. Дар як муддати хеле кутоҳ намудҳои нави яроқу аслиҳа ва ҳавопаймоҳои ҷангӣ истеҳсол карда шуд. Якумин маротиба дар ҷаҳон усули рехтани қисмҳои пулодӣ дар қолабҳои металлӣ омухта шуд. Зери роҳбарии академик Е.О.Патон кафшери дастии қисмҳои танкҳо ба кафшери автоматикунонида иваз карда шуд. Дар охири моҳи сентябри соли 1943 барои мусаллаҳ гардонии ҳарбӣ танки нави вазнини “ИС” сохта шуд, ки аз ҷиҳати мустаҳкамӣ 1,5 маротиба аз танкҳои вазнини олмонии “Tiger” бартарият дошт.

      Ба ҳисоби миёна дар як моҳ истеҳсоли тайёраҳои ҷангӣ дар нимсолаи дуюми соли 1941 дар муқоиса бо нимсолаи якум 2,2 маротиба боло рафт.                      Дар солҳои ҷанг муҳандисон-нақлиётчиён автомобилҳои баландсуръати ЗИС-6, ЗИС-32, ЗИС-42, автобуси ЗИС-16 ихтироъ намуданд.

Аввалин маротиба ба ЗИС-6 миномётҳои шуҳратёфтаи “Катюша” насб шуданд. Автобусҳо ба моншинҳои санитарӣ табдил дода шуданд. Дар асоси ГАЗ-64 ва ГАЗ-67Б, аз ҷониби конструктор В.Н.Грачев зиреҳпушҳои сабук ва автомобил-амфибияҳо сохта шуданд. Дар солҳои ҷанг нақлиётсозон барои артиш тахминан 300 000 мошинҳои гуногун сохта ба истифода доданд. 

Ҷустуҷуи воситаҳои муфиди ҷангӣ бомаром давом доштанд. Соли 1941 дар муҳорибаҳои ҷангӣ душман дар Баҳри сиёҳ минаҳои электромагнитӣ истифода намуд, ки бар зидди онҳо гуруҳи олимон бо роҳбарии Александров А.П. ва Курчатов И.В. усулҳои нави бемагниткунонии киштиҳои ҷангиро кашф намуда, ҳаёти ҳазорон маллоҳонро ҳифз намуданд.

Дар солҳои ҷанг ба авиатсияи мамлакат зиёда аз 59 000 ҳавопаймоҳои муборизабаранда, зиёда аз 37 000 ҳуҷумкунанда ва 17 800 бомбаандозҳо ворид гардиданд. Ҳамагӣ дар давоми ҷанг 136 800 ҳавопаймо истеҳсол шуд.

Муҳандисони комбинати металлургии Магнитогорск дар як муддати кутоҳ истеҳсоли маркаҳои нави пулодро омухтанд.                                       Бартарияти худро дар соҳаи истеҳсоли танкҳо муҳандисон ва техникон нишон доданд. Барои мусаллаҳонии ҳарбӣ танкҳои мукаммалгардонидашудаи КВ, Т-34 ворид шуданд, ки ихтироъчиёни онҳо муҳандис-конструкторон Кучеренко Н.А., Кошкин М.И., Морозов А.А., Котин Ж.Я. ва дигарон буданд.

         Ба меҳнати муҳандисон дар умум дар солҳои Ҷанги Бузурги Ватанӣ баҳо дода, қайд кардан лозим аст, ки дар солҳои охири ҷанг саноати ватанӣ ҳавопаймо, танк ва дигар яроқу аслиҳаҳои ҷангиро аз ҳамаи дигар кишварҳое, ки дар ҷанги дуюми ҷаҳон иштирок карда буданд, (баъд аз ИМА дар истеҳсоли ҳавопаймоҳо) зиёд истеҳсол кард. 

         Агар истеҳсоли маҳсулоти ҷангии Олмон ва Иттифоқи Шӯравиро муқоиса намоем, чунин натиҷагирӣ намудан мумкин аст:

Ҷавонон - созандагони ҷомеаи нав дар марҳалаи бунёдкорӣ ва обод сохтани сарзамини қадимаи худ бояд аз падарони сарбаланди хеш ва собиқадорони ҷангу меҳнат ибрат бигиранд. Зеро, онҳо дар баробари ҳифзи Ватан дар ободонии сарзамини аҷдодӣ заҳматҳои зиёд кашидаанд. Вале, набояд фаромўш кард, ки ифтихор масъулият ҳам дорад. Модоме, ки мо бо гузаштаи худ меболем, бояд бикўшем, то ояндагон нисбат ба кору бори мо, эъҷозу эҷоди мо, бунёду созандагии мо биболанд. Ватан барои мо - тоҷикон ҳамеша азиз ва маҳбуб аст. Агар ватанро хавфу хатаре пеш ояд, мардуми тоҷик метавонад иттиҳоду як тан шуда, ҳама бар ҳимоя бархезанд.

            Мо – устодон, дар замири донишҷуён ва умуман насли ҷавонамон ифтихори миллиро чунон тарбия намоем, ки бо баробари эҳтироми намояндагони халқу миллатҳои дигар, барои ободиву пешравии Ватани азизамон – Тоҷикистон, мутахассисони болаёқату бозаковат, фарзандони баору номус ва зираку ҳушёр ба камол расанд.

Усмонова У.Х., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд 

Нашр шуд: 16 апрели 2022

Дида шуд: 472 маротиба

Любовь к родине должна развиваться на разумной и рациональной основе. Вот почему очень важны общие ценности, разделяемые всеми гражданами. В этом контексте каждый должен чувствовать сопричастность к государству и ее ценностям, интересоваться историей, не терять связи с прошлым и не вступать в конфликт с другими. Лояльность к стране очень важна. Факт существования национального государства зависит от лояльности граждан. Патриотизм очень важен для лояльности. Патриотизм строится на любви к стране, которая является одновременно разумной лояльностью и эмоциональной связью.

Таким образом, любовь и разум представляются решающими факторами патриотизма и лояльности граждан к государству. Подходя к этому вопросу с психосоциальной точки зрения, можно определит несколько факторов, которые являются универсальными в выражении привязанности членов группы к самой группе и стране, в которой они проживают. Помимо эмоции, которую вызывает это чувство привязанности, есть то, что называется убеждениями, то есть преданность, верность и гордость. 

Защита земли предков, достижений и мирной жизни народа является одним из главных столпов государственности. Республика Таджикистан свои Вооруженные Силы создала в 1993 году после обретения независимости для выполнения этой священной задачи. После принятия Конституции в статье 43 говорилось: «Защита Родины, защита интересов государства, укрепление его независимости, безопасности и обороноспособности является священным долгом гражданина». Поэтому в целях выполнения данного требования Конституции указом Президента Республики Таджикистан весенний призывной сезон начнется в апреле-мае. Неся военную службу, молодежь страны будет обеспечивать мир, безопасность государства и общества, жизнь народа и нашу независимость, выполнять свой гражданский долг перед Родиной.

Очевидно, что служба в Вооруженных Силах и защита Родины – это великая школа жизни, мужества и отваги для каждого юноши. Мы гордимся тем, что сегодня многие наши молодые люди добровольно идут на военную службу, с чувством родительской ответственности и патриотизма, чтобы выполнить свой конституционный и молодежный долг.

Гордостью является то, что сегодняшняя молодежь остается верной тому же традиционному завету своих предшественников и служит в Вооруженных Силах, пройдя великую школу жизни, мужества и отваги.

Наши отцы и деды с честью продолжили эту лучшую традицию наших предков во время защиты конституционного строя, во время службы в Вооруженных Силах независимого Таджикистана. Мы уверены, что наша молодежь сегодня будет преданно продолжать эти традиции.

Читая шедевр «Таджики» Героя Таджикистана, академика Бободжона Гафурова, становится понятно, что таджикский народ в своей истории не интересовался никаким государством, и сегодня привержен этому миролюбивому характеру. Сегодня наш народ занимается созидательной и благоустроительной работой и добился больших успехов за годы независимости.

Сегодня сложная обстановка в мире и в регионе, особенно преступные действия террористов и экстремистов, некоторых злонамеренных групп и организаций, угрожают нашему миру и безопасности. В связи с этим сложная и быстро меняющаяся военно-политическая обстановка в мире и в регионе обязывает государство и Правительство, Национальные Вооруженные Силы и нашу молодежь всегда быть готовыми к защите Родины, обеспечению мира, безопасности государства и общество, а так же обеспечивая созидательный труд и достойную жизнь.

Из всех армейских ценностей честь воплощает в себе все остальные. Честь - это вопрос соблюдения, действия и жизни в соответствии с ценностями уважения, долга, лояльности, бескорыстного служения, честности и личного мужества во всем.

Мы чувствуем честь, слушая наш национальный гимн или наблюдая за вывешиванием национального флага. Мы проявляем честь, признавая выдающийся вклад других солдат и гражданских лиц. Мы чтим флаг и идеалы, которые он представляет, и символизм, который он придает величию нашей нации.

Мы демонстрируем честь, совершая благородные поступки, даже когда рядом нет никого, кто мог бы засвидетельствовать это, и всегда стремясь поступать правильно. При этом создается прочная репутация, благодаря которой окружающим людям легче доверять вам.

Когда вас считают достойным человеком, люди доверяют информации, которую вы предоставляете, и действиям, которые вы предпринимаете. Честь помогает определить, кто вы есть как личность, а также служит путеводной звездой для вашего роста и характера.

Честь имеет решающее значение для успеха организации и является важным компонентом в улучшении выполнения миссии. Когда вы приходите на работу, сосредоточенную на миссии и улучшении всех тех, с кем вы работаете и кому служите, вы демонстрируете честь и служите примером.

Призываем молодежь призывного возраста добросовестно служить в Вооруженных Силах во имя защиты границ Таджикистана и завоеваний государственной независимости. Мы уверены, что своей достойной службой, под мудрым руководством великого сына нации, Основателя мира и национального единства – Лидера нации, Президента Республики Таджикистан уважаемого Эмомали Рахмона внесем достойный вклад в процветание нашей любимой родины.

Уважаемые молодые люди! Вы – верные дети Таджикистана, хозяева и защитники Родины!

Таджикистан – это земля наших предков, наша общая родина и родина наших будущих поколений, и никто не защитит ее, кроме нас самих. В связи с этим давайте любить наш любимый Таджикистан, верно служить в Вооруженных Силах и вносить достойный вклад в защиту Родины и завоевания государственной независимости. Пусть ваша достойная и верная служба принесет гордость вашим родителям, родственникам и обществу. Уверены, что Ваша достойная служба в Вооруженных Силах станет достойным вкладом и достойным подарком в славное празднование 30-летия государственной независимости Республики Таджикистан.

Тохиров Т.И., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 08 апрели 2022

Дида шуд: 458 маротиба

Тарбия – таъсиррасонии мақсаднок ва муташаккилона ба инкишофи ҷисмонӣ, руҳӣ ҷаҳонбинӣ, симои маънавӣ идеалу завқи эстетикии шахсият, бо маҳорату малакаҳо мусаллаҳ гардонидан ва ба ҳаёту меҳнат тайёр кардани онҳо мебошад.

Тарбия категорияи доимӣ аст, вале мазмун, шакл ва методҳои он бо дигаргун шудани муносибатҳои ҷамъиятӣ тағйир меёбад.

Шахсияти тарбиягиранда бо таъсири оила, рафиқон, одамони калонсоли атроф, ташкилотҳои ҷамъиятӣ, коллективӣ талабагӣ ва ғ. ташаккул меёбад. Дар байни онҳо нақши таъсирбахши коллективӣ,  талабагӣ ва ғ. ташаккул меёбад.

Дар байни онҳо нақши таъсирбахши коллектив ва шахсияти тарбиягар ҳам калон аст, вале тарбиягар бояд ҳамеша дар бораи дигар соҳаҳои таъсирбахши тарбия низ фикр кунад. Ниҳоят муҳит аст, ки талаботе, ки  аз онҳо ва тарбиягар сар мезанад, бояд ягона ва бе  мухолифати  байни ҳамдигарӣ бошад.

Нақши бениҳоят муҳими ташаккулёбии шахсиятро оила мебозад. Муносибати самимӣ, таъсирбахши инфиродӣ, муносибатҳои такрорнаёбанда ба тарбия бо назардошти якҷоя ба ҳисобгирии хусусиятҳои кудакон, ки  волидайн аз тарбиягар дида бештар медонанд,ивазнашаванда аст. Аз ин ҷиҳат талаботи дастгирӣ ва мустаҳкам кардани робита бо оила дар мавридҳои ҳалли ҳамаи вазифаҳои тарбия бо маслиҳат кор кардан зарур аст.

Бинобар ин яке аз муҳимтарин омилҳои шомилшавии ҷавонон ба ҳизбу ҳаракатҳои номатлуб ин тарбия мебошад. Зеро ки тарбия барои ба роҳи дуруст рафтани ҳар яки насли наврас роли асосиро мебозад.

Касоне ки ба ин роҳ даромада роҳгумзада мешаванд, онҳо тарбияи дуруст нагирифтаанд, иззату ҳурмати калонсолон, модарону хоҳаронро намедонанд, ба сухани калонсолон умуман аҳамият намедиҳанд, ҳатто гӯш кардан намехоҳанд, чунки онҳо тарбияи дуруст нагирифтаанд. Вакте ки тарбияи дуруст намегиранд, онҳо илми маънавиро гирифтан намехоҳанд, ки дар натиҷа онҳоро ба роҳҳои нодуруст бурдани ҳар гуна  ҳизбу ҳаракатҳо осон мешавад.

Барои пешгири намудани ҷавонон аз ин ҳизбу ҳаракатҳои номатлуб ба тарбия ва омӯзиши илми динию дунявии ҷавонон аҳамияти  хоса дода, насли наврасро ба роҳи дуруст ҳидоят намудан лозим аст.

Қаюмова М.Г., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд

Нашр шуд: 16 апрели 2022

Дида шуд: 447 маротиба

Вазъи имрӯза дар баъзе кишварҳои ҷаҳон, ки гирифтори гирдоби ҷанг шудаанд, бори дигар қимати соҳибистиқлолии Ватан, арзиши сулҳу оромӣ, осмони софу беғубор дар кишварамонро бароямон даҳчанд афзун гардонид.

Сулҳу ваҳдат барои мо тоҷикон бо мушкилоти зиёде муяссар гардид ва он қабл аз ҳама натиҷаи талошҳои пайгирона ва хирадмандонаи Асосгузори сулҳу ваҳдати миллӣ, Пешвои миллат, Президенти Ҷумҳурии Тоҷикистон мӯҳтарам Эмомалӣ Раҳмон мебошад.

Таҳкими ваҳдату ягонагӣ, ҳамдиливу ҳамдастии миллат, пойдории сулҳу суботи кишвар, рушду тараққиёти давлат ва зиндагии шоистаи ҳар як шаҳрванди кишвар аз вазифҳои муҳим ва калидии сокинон бахусус ҷавонон ба шумор меравад. Аммо мутаассифона бархе аз нотавонбинон ба қадри ин арзишу муқаддасоти миллӣ, ки барои ноил шуданаш ҳазорон нафар ҷони худро аз даст додаанд нарасида, ба осоиштагии халқу амнияти кишвар халал ворид мекунанд.

Дар яке аз суханрониҳои худ Пешвои миллат чунин қайд намуда буданд, ки «даҳсолаҳо лозим мешавад, то захму ҷароҳатҳои ин фалокат муолиҷа шаванд». Ҳарчанд миллати мо тӯли ҳазорсолаҳо ба парокандагию сарсониҳо рӯ ба рӯ шуд, вале боз ба ваҳдату сулҳу осоиштагӣ ноил шуд, ки инро нишонаи пос доштани арзишҳои созандагӣ медонем. Ҳама хуб дар ёд дорем ва шоҳиди онем, ки дар оғози даврони соҳибистиқлолӣ чӣ тавр гурӯҳҳои ифротгаро, тундгаро ва бадхоҳони миллат кишвари азизамонро ба гирдоби низоъҳои дохилӣ ва мусаллаҳона табдил доданд. Ҷанги шаҳрвандие, ки ба вуқӯъ пайваст, боиси ҳалокати даҳҳо ҳазор нафарони бегуноҳ гашт. Хушбахтона имзои Созишномаи умумии истиқрори сулҳ ва ризоияти миллӣ хотимаи ҳамаи ин амалҳои тундгароиву ифротгароӣ гашта, ба дили ҳар як фарди кишвар умед ба ояндаи орому дурахшонро бедор намуд. Имрӯз сулҳу ваҳдати кишвари азизамон намуна барои дигар давлатҳои ҷангзадаи ҷаҳон ва орзуи як қатор қавму миллатҳо мебошад.

Сулҳу ваҳдат яке аз арзишҳои муқаддастарини башарӣ буда, осоиштагиву озодӣ, якдигарфаҳмӣ ва бақоми миллатро дар давлат ва сайёра таъмин мекунанд. Хушбахтона ҳар як фарди ҷомеаи имрӯзаи мо ба қадри ин неъмати ноёб чун сулҳу ваҳдат мерасад ва барои аз даст надодани он ҳаматарафа кӯшиш менамояд.

Раҳмонқулова Л.З., устоди ДПДТТ дар шаҳри Хуҷанд 

Нашр шуд: 08 апрели 2022

Дида шуд: 468 маротиба